عنوان مقاله :
برخي نكات كاربردي در زمينه نياز آبي، تحمل به شوري و كارآيي مصرف آب در گلستان‌هاي گل محمدي
پديد آورندگان :
يزداني بيوكي، رستم مركز ملي تحقيقات شوري - سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، يزد، ايران , رحيميان، محمدحسن مركز ملي تحقيقات شوري - سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، يزد، ايران , پرويزي، حسين مركز ملي تحقيقات شوري - سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، يزد، ايران
كليدواژه :
بهره‌وري آب , تنش شوري , كم آّبي , گياه دارويي , نياز آبي
چكيده فارسي :
گل محمدي يكي از گونه‌هاي گل سرخ مي‌باشد كه سابقه كاشت بسيار طولاني در كشور ايران دارد. اين گياه در برابر كم‌آبي نسبتاً مقاوم بوده و قادر به تحمل شوري آب و خاك تا شش دسي زيمنس بر متر نيز مي‌باشد. هر چند كه تنش خشكي و شوري منجر به كاهش عملكرد اين گياه مي‌شود. اين گياه در اكثر نقاط قابليت كشت دارد اما كاشت آن در نقاط مرتفع‌تر منجر به افزايش كيفيت گل و در نتيجه اسانس توليدي مي‌شود. از نظر نوع خاك، كاشت اين گياه در زمين‌هاي نيمه سنگين و داراي بافت متوسط و حتي در كوهپايه‌هاي داراي سنگريزه زياد و سنگلاخي موفق بوده است، ولي بهترين بافت خاك، خاك لومي حاصل‌خيز و عميق مي‌باشد. نياز آبي گل محمدي بين چهار تا شش هزار مترمكعب در سال در هر هكتار بسته به نوع بافت خاك و شرايط تبخير و تعرق منطقه متفاوت مي‌باشد. هرچند درختچه‌هاي گل محمدي به شرايط كم‌آبي بسيار مقاوم هستند، اما آبياري گلستان‌ها در زمان غنچه‌دهي و گل‌دهي در افزايش عملكرد و درصد اسانس آن بسيار مهم مي‌باشد. آبياري اين گياه در نقاط مختلف كشور عمدتاً به صورت سطحي و غرقابي و در برخي نقاط نيز به‌صورت قطره‌اي انجام مي‌شود. در ارتفاعات با بارش بيش از 250 ميلي‌متر در سال امكان كاشت آن به‌صورت ديم وجود دارد.
عنوان نشريه :
حفظ و بهره وري آب
