نقش مديريت آبياري در كاهش عارضه خشكيدگي خوشه خرما در جنوب استان كرمان

در چند سال اخير عارضه خشكيدگي خوشه خرما در برخي نقاط خرماخيز كشور به ويژه مناطق جيرفت، بم، بوشهر و هرمزگان خسارت چشمگيري به باغات وارد كرده است. به همين دليل پژوهش حاضر به منظور بررسي نقش مديريت آب بر عارضه خشكيدگي خوشه خرما با شش تيمار آبياري در منطقه جيرفت و كهنوج در سال 95-96 انجام گرفت. تيمارها شامل دور آبياري 90، 120 و 150 ميلي‌متر تبخير تجمعي از تشت كلاس A به عنوان كرت اصلي و دو ميزان آب آبياري براساس 70 و 100 درصد ميزان تبخير تجمعي به عنوان كرت فرعي انتخاب شدند. نتايج نشان داد اثر دور آبياري و ميزان آب آبياري بر شدت عارضه خشكيدگي خرما معني‌دار بوده و با در نظر گرفتن دور آبياري بر اساس 90 ميلي‌متر تبخير از تشتك كلاس A و ميزان آبياري بر حسب 70 درصد كل تبخير باعث كاهش درصد عارضه نسبت به شاهد يا عرف زارع گرديد به طوري‌كه درصد عارضه بر اساس تعداد خوشه و وزن محصول خسارت ديده به ترتيب از 53 و 51 درصد به 19.7 و 15.8درصد كاهش يافت. با توجه به نتايج پژوهش حاضر جهت كاهش عارضه خشكيدگي خوشه خرما، مديريت صحيح آبياري بايد مورد توجه قرار گرفته و در اراضي با بافت سبك در صورتي كه هفته‌اي يك‌بار آبياري صورت گيرد، درصد عارضه كاهش چشم‌گيري خواهد داشت.