معرفي گونه هاي دارويي مقاوم به كم آبي

كشت و توليد گياهان دارويي در سطح وسيع بدون اطلاع از نياز هاي اكولوژيكي آنها امكان پذير نيست. محدوديت منابع آبي در مناطق خشك و نيمه خشك، توجه بيشتر به مطالعه در مورد اثرات كشت ديم بر رفتار گياهان دارويي را ايجاب مي كند. به منظور بررسي امكان استقرار، رشد و عملكرد گياهان دارويي در شرايط ديم در شهرستان بردسير، تعداد 30 گونه دارويي مورد مطالعه قرار گرفت. بعد از گذشت سه سال 15 گونه مستقر شدند. گونه هاي درختي به دليل دوره خشكي طولاني مدت در طي فصل رشد به تدريج خشك گرديد. طبق نتايج بدست آمده مشخص گرديدند گياهان با درصد زنده ماني بالاي 50% شامل گونه‌هاي هميشه بهار، بابونه آلماني، زيره سبز، شيرين بيان، آنغوزه تلخ، گل محمدي، ختمي، شنبليله و گلرنگ با شرايط منطقه سازگاربوده و با توجه به عدم پراكنش بارندگي از ارديبهشت ماه تا مهر ماه مراحل رشد و نمو خود را به پايان رساندند.