اثربخشي موسيقي درماني بر اضطراب ناشي از كروناويروس و تعامل والد-كودك در مادران

The Effectiveness of Music Therapy on Coronavirus Anxiety and Child-Parent Interaction in Mothers

هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي موسيقي درماني آنلاين بر اضطراب كرونا و تعامل والد-كودك در مادران بود. طرح پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. روش نمونه گيري هدفمند بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي مادران داراي فرزند 6 تا 12 ساله شهر تهران در سال 1399 بودند كه داراي علائم اضطراب كرونا بوده و از پرسشنامه اضطراب كرونا (علي پور و همكاران، 1398) نمره بيشتر از ميانگين به دست آوردند، تعداد 30 نفر كه واجد معيارهاي ورود به پژوهش بودند انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه جايگزين شدند. براي جمع­آوري داده­ها از مقياس اضطراب كرونا ويروس (CDAS) (علي پور و همكاران، 1398) و مقياس رابطه والد-كودك (CPRS) (پيانتا، 1994) استفاده شد. پس از آن گروه آزمايش طي 21 جلسه 25 دقيقه­اي (هر روز به مدت سه هفته) موسيقي درمان فعال با رويكرد برين دنس را دريافت نمودند، اين در حالي بود كه افراد گروه گواه هيچ مداخله­اي دريافت نكردند. داده­ها با نرم­افزار SPSS-24 و تحليل كواريانس چندمتغيره تجزيه و تحليل شدند. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده­ها نشان داد كه موسيقي­درماني بر كاهش ابعاد جسماني و رواني و نيز نمره كلي اضطراب كرونا؛ و همچنين بهبود تعامل والد- كودك در ابعاد نزديكي، تعارض، وابستگي و نيز نمره كلي تعامل والد- كودك موثر بوده و اين تاثير از نظر آماري معنادار است(05/0>P). بنابراين مي­توان از موسيقي­درماني جهت كاهش اضطراب كرونا و بهبود تعامل والد- كودك استفاده نمود.

The aim of this study was to determine the effect of music therapy on coronavirus anxiety and parent-child interaction in mothers. The research design was semi-experimental as a pretest-posttest with a control group. Sampling method was purposive. For this purpose, among the statistical population of the study, including all mothers with children aged 6 to 12 years in Tehran who had symptoms of coronary anxiety and obtained a score higher than the average from the Coronavirus Anxiety Inventory (CDAS), 30 people who met the inclusion criteria were selected and randomly assigned to the experimental and control groups. The questionnaires were the Corona Disease Anxiety Scale (Alipour et al., 1398) and the Child-Parent Relationship Scale (CPRS) (Pianta, 1994). After that, the experimental group received active music therapy with a Brain Dance approach for 21 sessions of 25 minutes (every day for 3weeks), while the controls did not receive any intervention. Finally, the data were analyzed by SPSS-24 and multivariate analysis of covariance. The results of data analysis showed that music-therapy is effective on reduction of the physical and mental dimensions as well as the overall score of coronary anxiety; and also, the improvement of parent-child interaction in the dimensions of closeness, conflict, dependence and also the overall score of parent-child interaction and this effect is statistically significant (P <0.05). Therefore, music therapy can be used to reduce corona anxiety and improve parent-child interaction.