تأثير تغييرات فاكتور كاپا در رنگ‌بري با دي‌اكسيد كلر بر ميزان انحلال خميركاغذ حاصل از الياف بازيافتي كارتن كنگره‌اي كهنه در حلال سديم هيدروكسيد/اوره

بازسازي سلولز به روش انحلال مستقيم در حلال، اساساً شامل پيش تيمار سلولز با يك حلال است كه زنجيرهاي سلولز را واكشيده مي كند و منجر به سست سازي مولكول‌هاي سلولز مي شود. محلول‌هاي آبي بر پايه سديم هيدروكسيد (NaOH) يك حلال سلولزي ارزان، غير فرار، غير سمي و دوستدار محيط‌زيست با قدرت انحلال سريع در دماي پايين است. سازوكار انحلال سلولز در اين حلال هنوز كاملاً مشخص نيست، زيرا پارامترهايي مانند دما، تبلور و درجه پليمريزاسيون سلولز وجود دارد كه بر حلاليت سلولز در سيستم NaOH / اوره تأثير مي‌گذارد. ازاين‌رو، اين پژوهش به بررسي تأثير تغييرات فاكتور كاپا در رنگ‌بري با دي‌اكسيد كلر بر انحلال خميركاغذ حاصل از الياف بازيافتي كارتن كنگره اي كهنه (OCC)، مطالعه تركيبات شيميايي (ليگنين و همي سلولز) و درجه بسپارش سلولز پرداخت. نتايج نشان داد با كاهش هرچه بيشتر ليگنين ميزان انحلال كاهش مي يابد و اين كاهش انحلال در ميزان ليگنين زير 3 درصد شديدتر است (كاهش از 44% به حدود 37% انحلال). بنابراين به نظر مي رسد كه طي فرايند رنگ‌بري و حذف قسمتي از ليگنين و همي سلولز، بخشي از سلولز با درجه بسپارش كم نيز خارج مي شود و ميانگين بسپارش سلولز باقي‌مانده افزايش مي يابد كه در برابر پديده انحلال خميركاغذ مقاومت بيشتري دارد. با افزايش فاكتور كاپا (به 0.2 و 0.3)، در مقادير درصد انحلال و همي سلولز تغيير چنداني مشاهده نشد. به‌طوركلي به نظر مي رسد ليگنين و درجه بسپارش تنها عوامل مؤثر بر ميزان انحلال خميركاغذ OCC و سلولز نيستند و ميزان همي سلولز نيز مي تواند تأثيرگذار باشد.