تحليل نحو داستان كوتاه «انتخاب» سيمين دانشور بر مبناي مكتب پاريس

تحليل نشانه معناشناختي مكتب پاريس به بررسي نحوۀ ارتباط نشانه‌هاي زباني در نظام گفتماني و بررسي دو ساختار روايتي و معناشناختي در دو سطح روساخت و ژرف‌ساخت مي‌پردازد. اين تحليل نشان ‌مي‌دهد كه يك نشانه در ارتباط با ساير نشانه‌هاي گفتماني چه فرايندي را طي مي‌كند تا داراي معناي خاصي شود. در بررسي روساخت، عناصري مانند شكل‌هاي بيروني و دروني گفتمان، بعد پوياي كلام، نقش فعل‌هاي مؤثر، كنش گران، كنش‌ها، ارتباط عناصر در محور جانشيني و هم‌نشيني، نمودها و ايزوتوپ و مانند آن و در بررسي ژرف‌ساخت، مربع معنايي و ارتباط آن با روساخت روايت و نقش معنايي افعال مؤثر در كلام و در سطح تعاملي گفتمان، بررسي ابعاد شناختي، كنشي و عاطفي، ابزارهاي مؤثر در تحليل‌هاي نشانه معناشناختي، به شمار مي‌آيند. در اين پژوهش كه به روش توصيفي ـ تحليلي فراهم آمده است كوشيده‌ايم عناصر معناساز را در داستان «انتخاب» سيمين دانشور مورد بررسي قرار دهيم و با بررسي عناصر تشكيل‌دهندۀ نحو روايت، نشان دهيم نشانه‌هاي گفتماني در بسياري از داستان‌ها چنين فرايندي را طي مي‌كنند تا منجر به شكل‌گيري معناي داستان شوند.