بررسي موقعيت هاي روايت شنو در حكايت هاي شرح تعرف (با تكيه بر الگوي ژپ لينت ولت)

ساختارگرايي نظريه اي است كه به شناخت، مطالعه و بررسي روايت ها براساس قواعد و الگوهايي كه ساختار بنيادين آنها را به وجود آورده است، مي پردازد. طرح در هر داستان يكي از اساسي ترين عناصر روايت و مهم ترين جزئي است كه در تحليل هاي ساختارگرايان مورد واكاوي قرار مي گيرد. ژپ لينت ولت(2018) بر اين عقيده است كه در هر داستان يك گفتمان روايي بر محور وجوه روايت وجود دارد. در شرح تعرف مستملي بخاري با تكيه بر جايگاه روايت شنو سه گونه روايت با پيام هاي مختلف در جهان داستان شرح تعرف شكل گرفته است. بر همين اساس در اين پژوهش برآنيم تا با تكيه بر الگوي لينت ولت و با تمركز بر جايگاه روايت شنو به تحليل ساختار و معنا در جهان داستان حكايت هاي اين كتاب بپردازيم. نتايج پژوهش حاضر كه به شيوۀ توصيفي تحليلي و با بهره گيري از منابع كتابخانه اي فراهم آمده، نشان مي دهد كه با تكيه بر نظريۀ لينت ولت در جهان داستان اين كتاب سه گونه روايت مختلف وجود دارد به طوري كه هر يك از آن ها داراي يك گفتمان روايي خاص است.