بررسي ادبيات اقليمي در رمان «هرس» اثر نسيم مرعشي

ادبيات داستاني معاصر ايران در محدوده جنوب غربي كشورخوزستان جلوه ويژه اي دارد. به دليل وجود تنوع فرهنگ ها و جغرافياي خاص، نويسندگان اين خطه به نوعي تشخص سبكي دست يافته اند كه برخي صاحب نظران آن را «مكتب خوزستان» ناميده اند. از ميان داستان نويسان نسل جديدِ خوزستان مي توان به نسيم مرعشي، نويسنده رمان «هرس» اشاره كرد. او با آشنايي دقيق و عميق از عناصر بومي جنوب غربي ايران به روايت داستان خويش مي پردازد. مقاله حاضر با روش تحليليتوصيفي، شاخص هاي ادبيات اقليمي مانند گويش، پوشش، غذا، آب و هوا، آداب و رسوم و باورها را در «هرس» مورد بررسي قرار داده است. نتيجۀ بررسي نشان مي دهد رئاليسم، جغرافيا و هويت اقليمي سبب موفقيت مرعشي در روايت بخشي از تاريخ سرزميني است كه دومين جنگ طولاني قرن بيستم را در حافظه دارد. او به اين ترتيب توانسته است «نوشتن از جنگ» را به سه گونه ادبيات اقليمي جنوب (نوشتن از دريا، نوشتن از محيط صنعتي، نوشتن از محيط روستايي) بيفزايد.