تدوين معادلات ساختاري آشفتگي رابطۀ زناشويي براساس بازشناسي بيان چهره‌اي هيجان: نقش ميانجي پرخاشگري ارتباطي در زنان نابارور

مقدمه: ناباروري يكي از شايع ترين معضلات در جهان است كه مي تواند افراد مبتلا را در معرض اختلالات رواني گوناگون قرار دهد. لذا، پژوهش حاضر با هدف تدوين معادلات ساختاري آشفتگي رابطه زناشويي براساس بازشناسي بيان چهره‌اي هيجان: نقش ميانجي پرخاشگري ارتباطي در زنان نابارور انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش توصيفي و معادلات ساختاري بود. جامعۀ آماري پژوهش شامل كليۀ زنان نابارور مراجعه كننده به مراكز ناباروري و مراكز پزشكي زنان و زايمان شهر تهران در تابستان سال 1400 بود و 300 نفر به روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب و از طريق پرسشنامه آنلاين در پژوهش شركت كردند. داده‌ ها با استفاده از پرسشنامه خودگزارشي زناشويي تاكسون ويزمن و همكاران (2009)، آزمون بازشناسي بيان چهره‌اي هيجان اكمن و فرايزن (1976) و پرسشنامه پرخاشگري ارتباطي پنهان نلسون و كارل (2006) جمع آوري شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از مدل‌يابي معادلات ساختاري انجام شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه مدل علّي رابطه بين بازشناسي بيان چهره‌اي هيجان، پرخاشگري ارتباطي و آشفتگي رابطه زناشويي در زنان نابارور براساس شاخص‌هاي مختلف برازش تأييد شد، بازشناسي بيان چهره‌اي هيجان و پرخاشگري ارتباطي بر آشفتگي رابطه زناشويي اثر مستقيم دارند؛ علاوه بر اين بازشناسي بيان چهره‌اي هيجان از طريق پرخاشگري ارتباطي بر آشفتگي رابطه زناشويي در زنان نابارور تأثير غيرمستقيم دارد. نتيجه گيري: بازشناسي بيان چهره‌اي هيجان و پرخاشگري ارتباطي نقش مهمي در آشفتگي رابطه زناشويي در زنان نابارور دارند و هدف قراردادن اين دو مؤلفه در درمان‌هاي روانشناختي، مي‌تواند در كاهش آشفتگي رابطه زناشويي مؤثر باشد.‌