استيگما در بيماران مبتلا به صرع: بخش سانسور شده از زمان باستان تا كنون

مقدمه: صرع يكي از شايع‌ترين اختلالات عصبي در دنيا با ابتلاي بيش از پنجاه ميليون نفر مي‌باشد كه بيش از هشتاد درصد اين بيماران در كشورهاي در حال توسعه زندگي مي‌كنند. درمان‌هاي دارويي و جراحي صرع در طول ساليان اخير پيشرفت‌هاي قابل توجهي داشته‌اند. با اين حال، بيماري صرع چالش منحصر به فردي را براي فرد و خانوادۀ وي به وجود مي‌آورد. انگ يك مسئله اصلي براي بيماران مبتلا به صرع است كه مي‌تواند افراد را از جستجوي درمان منصرف كند و منجر به شرم و نااميدي شود به نحوي كه در نهايت ﺑﺎ ﮔﻮﺷﻪ‌ﮔﻴﺮي و ﻛﻨﺎرهﮔﻴﺮي و انزوا از اﺟﺘﻤﺎع، از ﺧﻮد ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ كرده و اين روند در اﻧﺘﻬﺎ ﻣﻨﺠـﺮ ﺑـﻪ ﻣﺤﺮوم ﺷﺪن وي از ﺣﻘﻮق ﻓﺮدي، اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﺷﻬﺮوﻧﺪي ﻣﻲﮔﺮدد. نتيجه‌گيري: يك وظيفه و مسئوليت بزرگ ارائه دهندگان خدمات به افراد داري صرع به خصوص پزشكان، پرستاران و كاركنان بهداشت عمومي درك اهميت تاثير مخرب استيگما بر وضعيت عمومي بيمار مبتلا به صرع و روند بهبودي او مي‌باشد. افزايش آگاهي جامعه در اين رابطه و تقويت اعتماد به نفس در بيماران مبتلا به صرع يك ضرورت مهم و انكار ناپذير در مقابله با استيگما مي‌باشد.