بررسي اثر پيوند هيدروژل كيتوسان حاوي سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي بر ترميم زخم سوختگي موش‌هاي صحرايي

مقدمه و هدف: روش سلول درماني در ترميم زخم هاي سوختگي از چالش برانگيزترين روش هاي درماني در دنيا محسوب مي‌شود. هدف از اين تحقيق تعيين اثر هيدروژل كيتوسان حاوي سلول هاي بنيادي مزانشيمي مشتق از بافت چربي بر ترميم زخم سوختگي در مدل حيواني بود. مواد و روش ها: اين پژوهش به‌صورت تجربي با استفاده از 24 سر موش صحرايي نژاد ويستار انجام شد. زخم سوختگي در پوست موش‌ها ايجاد و موش‌ها به دو گروه كنترل (تحت تيمار با نرمال‌سالين) و گروه تيمار با هيدروژل كيتوسان حاوي سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي مشتق ار بافت چربي تقسيم شدند. روند بهبود زخم سوختگي به‌صورت كمّي و كيفي در روزهاي هفتم، چهاردهم و بيست و يكم نسبت به روز صفر مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفت. داده ها با استفاده از  روش آماري آناليز واريانس يك‌طرفه‌ مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: غلظت 10 درصد كيتوسان اثر سيتوتوكسيك معناداري بر سلولهاي بنيادي مزانشيمي نداشت و داراي قوام و شفافيت مناسب بوده و بررسي با ميكروسكوپ SEM نشانگر تخلل مناسب در كيتوسان تهيه شده بود. بررسي بيان ماركرهاي تخصصي در سلولهاي بنيادي مزانشيمي و پتانسيل تمايز آنها به سلول‌هاي چربي و استخوان مويد ماهيت مزانشيمي سلولها بود. مساحت زخم در روزهاي 7، 14 و 21 در گروه تيمار شده با كيتوسان حاوي سلولهاي مزانشيمي نسبت به گروه كنترل به طور معناداري كمتر بود. نتيجه‌گيري: سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي انتقال يافته توسط كيتوسان به محل زخم، باعث ترميم سريع تر زخم سوختگي شده و بر اين اساس، ارزيابي استفاده از اين پانسمان در ترميم زخم هاي سوختگي در بيماران حايز اهميت است.