طراحي مدل مهارت هاي ارتباطي بازخورد شغلي ، قدرت منبع بازخورد و عزت دريافت كننده در بهبود عملكرد شغلي كارشناسان تربيت بدني دانشگاه هاي پيام نور

Developing Communication Skills Model of Job Feedback, Feedback Source Power and the Dignity of the Recipient in Improving the Job Performance of Physical Education Experts of Payame Noor Universities

هدف از پژوهش حاضر طراحي مدل مهارت هاي ارتباطي بازخورد شغلي ، قدرت منبع بازخورد و عزت دريافت كننده در بهبود عملكرد شغلي كارشناسان تربيت بدني دانشگاه هاي پيام نور بود. پژوهش حاضر بر مبناي هدف از نوع كاربردي و از نوع توصيفي و همبستگي بود كه به شكل ميداني انجام شد. جامعة آماري شامل كارشناسان تربيت بدني دانشگاه هاي پيام نور(468 نفر) بود كه 248 نفر به روش تصادفي طبقه اي به عنوان نمونه انتخاب شد.ابزار گردآوري اطلاعات شامل چهار پرسش‌نامه عزت نفس سازماني پيرس و همكاران (1989)، بازخورد شغلي آلدرز(2000)، قدرت منبع بازخورد هينكين و اسچريشيم (1989) و عملكرد شغلي فدور و همكاران(2001) بود. پايايي پرسشنامه ها بالاي 75/0 بود . از آمار توصيفي براي توصيف داده‌ها و در بخش استنباطي از ضريب همبستگي پيرسون ، تحليل مسير و روش معادلات ساختاري استفاده شد. نتايج نشان داد بازخورد شغلي بر بهبود عملكرد شغلي، قدرت منبع بازخورد وعزت دريافت كننده ، تأثير مثبت و معناداري دارد. قدرت منبع بازخورد بر بهبود عملكرد شغلي و همچنين عزت دريافت كننده نيز بر بهبود عملكرد شغلي، تأثير مثبت و معناداري دارد. قدرت منبع بازخورد و عزت دريافت كننده بازخورد در رابطة بازخورد شغلي و بهبود عملكرد شغلي، نقش ميانجي دارد. بنابراين با توجه به تاثير معناداري تمامي متغيرهاي مربوط به مهارت هاي ارتباطي بر روي بهبود عملكرد شغلي، وبا توجه لازم به عوامل رواني(عزت نفس) و سازماني (قدرت منبع) بازخورد شغلي ، ضمن اثربخش نمودن و افزايش احتمال پذيرش بازخورد ، مي توان عملكرد شغلي كارشناسان تربيت بدني دانشگاه را بهبود بخشيد.

The purpose of this study was to develop a model of job feedback communication skills, feedback source power and recipient dignity in improving the job performance of physical education experts of Payame Noor universities. The present research was a field study which was applied in terms of aim and descriptive and correlational in terms of method. The statistical population included physical education experts of Payam-e-Noor universities (468 people) of whom 248 people were selected by stratified random sampling. Data collection tools included four questionnaires of organizational self-esteem of Pierce et al. Alders (2000), the source of feedback from Hinckin and Scratch (1989) and job performance improvement of Fedor et al. (2001). The reliability of all questionnaires were estimated more than 0.75. Descriptive statistics were used to describe the data and in the inferential section Pearson correlation coefficient, path analysis and structural equation method were used. The results showed that job feedback has a positive and significant effect on improving job performance, feedback source strength and recipient dignity. The power of the feedback source has a positive and significant effect on improving job performance as well as the recipient’s dignity on improving job performance. The power of the source of feedback and the dignity of the recipient of feedback play a minor mediating role in the relationship between job feedback and job performance improvement. Therefore, considering the significant effect of all variables related to communication skills on improving job performance, considering the necessary psychological (self-esteem) and organizational factors (resource power) job feedback, while making effective and increasing the likelihood of accepting feedback, job performance of physical education experts of universities could be improved.