مدل تصميم به صادرات در صنعت فولاد

صنعت فولاد از اولويت‌هاي صادراتي كشور است. هدف اين تحقيق ارايه مدل تصميم به صادرات در صنعت فولاد است. بدين منظور ابتدا عوامل مؤثر بر تصميم به صادرات شناسايي، روابط ميان آن‌ها تبيين و مدل مفهومي پيشنهاد گرديد. جامعه آماري 280 نفر از مديران ارشد شركت‌هاي فولاد خوزستان و مباركه بوده، نمونه‌گيري تصادفي ساده و حجم نمونه 168 مي‌باشد. روايي صوري و محتوايي اوليه سازه با استفاده از نظر خبرگان طي دو مرحله (توزيع پرسش‌نامه باز و بسته) بررسي و تاييد شد. به منظور تحليل از روش معادلات ساختاري نرم افزار PLS استفاده گرديد. در بخش اندازه‌گيري، پايايي سازه از طريق آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي، روايي همگرا با معيار AVE و روايي واگرا نيز با روش فورنل و لاكر اندازه‌گيري و مورد تاييد واقع شدند. در بخش ساختاري وضعيت متغيرها از طريق خروجي نرم‌افزار (نمودار در وضعيت استاندارد ضرايب) بررسي گرديد. نتايج نشان داد منابع متمايز شركت، محيط داخل و خارج بر جذابيت صادرات، جذابيت صادرات بر تعهد سازماني به صادرات و همچنين تعهد سازماني به صادرات بر تصميم به صادرات تاثير مستقيم، مثبت و معني‌دار دارد. همچنين مقادير به دست آمده معيارهاي ضريب تعيين، استون و گيزر و نيكويي برازش براي تمامي متغيرها و كل مدل نشان داد كه مدل علاوه بر برازش قوي از قدرت پيش‌بيني‌كنندگي بالايي برخوردار است.