تبيين الگوي رشد كيفي انسان

متفاوت بودن شرايط هر كشور در مباني فلسفي و معرفتي، ضرورت طراحي الگويي متناسب با نياز جامعه در راستاي حل مسائل آن، با در نظر گرفتن شرايط اجتماعي، فرهنگي، علمي، اقتصادي و سياسي را ايجاب مي‌نمايد. باورها و ارزش‌ها بويژه در جوامع مذهبي، نگرش‌ها و رفتارها را اصلاح و تعديل كرده و آنها را شكل مي‌دهد. هدف اين پژوهش تبيين الگوي رشد كيفي انسان، به‌عنوان زيربنا و شالوده باورها و ارزش‌هاي انسان است. اين تحقيق درصدد پاسخ به اين سه سؤال است. 1) رشد كيفي انسان داراي چه سازه‌ها و مؤلفه‌هايي است؟ 2) تأثيرگذاري و تأثيرپذيري اين مولفه‌ها بر يكديگر چگونه است؟ 3) و درنهايت مدل پوياي رشد كيفي انسان چگونه است؟ ازاين‌رو، روش تحقيق در اين مقاله از نوع روش كيفي تحليل محتوي، معرفت شناسي تفسيري و پديدارشناسي است. جامعه آماري اين تحقيق سي‌وپنج پژوهش مرتبط و معتبر است. سيستم پوياي رشد انسان يك مفهوم چندبعدي است، شاخص‌هاي تشكيل‌دهنده آن، با دارا ‌بودن روابط پويا، اثر متقابل و تشديد شونده بر يكديگر دارند. هر چه انسان از باورها و ارزش‌هاي سالم‌تري بر برخوردار باشد، فهم و درك او نيز شايسته‌تر بوده، زاويه نگاه به مسائل و جهت‌گيري‌هاي او در تحليل محيط و مؤلفه‌هاي يك مسئله، از كيفيت بهتري برخوردار است.