فهم پديدۀ شايستگي شغلي در سازمان تأمين اجتماعي

هدف پژوهش حاضر، فهم ماهيت شايستگي شغلي و تأثير آن در افزايش بهره‌وري سازماني است. روش به كار رفته در پژوهش، روش آميخته بوده است. روش‌هاي آميخته داراي دو بخش كيفي و كمّي هستند. بخش كيفي با استفاده از روش نظريه‌پردازي داده بنياد و بخش كمّي با استفاده از مدل‌سازي معادلات ساختاري انجام گرفته است. ابزار جمع‌آوري اطلاعات در بخش كيفي مصاحبه‌هاي نيمه ساختاريافته بوده كه متن آنها در سه مرحله كدگذاري باز، محوري و انتخابي انجام شد. در بخش كمّي، پرسشنامه محقق ساخته بوده كه روايي و پايايي آن بررسي شد. با توجه به كدهاي احصاشده از مصاحبه‌ها و استخراج كدها، تعداد 122 كد باز، 23 مفهوم،10 طبقه فرعي و در نهايت 6 مقوله اصلي استخراج شدند. از اين ميان بُعد مدل‌هاي شايستگي به‌عنوان پديده محوري و ابعاد تدوين قوانين و مقررات مؤثر و مديريت نوين به‌عنوان پديده علّي شناسايي شدند. با توجه به يافته‌هاي بخش كيفي، براي تأييد ارتباط ابعاد با متغيرها و مدل مفهومي پژوهش از نرم‌افزار PLS استفاده گرديد، مشخص شد كليه ابعاد به دست آمده با ضريب اثر و ضريب معناداري قابل‌قبول، بر بهره‌وري سازماني اثرگذار هستند و مقادير محاسبه شده براي معيار نيكويي برازش مدل پژوهش، نيز محاسبه كه مقادير مجاز و قابل‌قبولي داشتند.