پيش ‌نگري بارش و دماي شرق كشور با استفاده از مقياس ‌كاهي تركيبي ديناميكي - آماري

Future Precipitation and Temperature Projection over Eastern Provinces of Iran using Combined Dynamical –Statistical Downscaling Technique

اين مطالعه با هدف ارائه چشم‌اندازي از اقليم استان‌هاي محور شرقي كشور در دهه‌هاي آينده جهت برنامه‌ريزي كلان و اتخاذ روش‌هاي سازگاري و كاهش پيامدهاي گرمايش جهاني انجام شده است. مطالعه حاضر با استفاده از مقياس‌كاهي تركيبي ديناميكي-آماري شامل مدل منطقه‌اي اقليمي RegCM4.5.11 به عنوان مدل ديناميكي و عامل تغيير به عنوان مدل آماري و با بكارگيري داده‌هاي شرايط مرزي مدل گردش كلي CanESM از سري مدل‌هاي CMIP5 بر روي متغيرهاي بارش و دما در منطقه شرق كشور از جمله استان‌هاي خراسان رضوي، جنوبي و سيستان و بلوچستان انجام گرفت. پس از انتخاب پيكر بندي بهينه مدل منطقه‌اي RegCM ، برونداد مدل منطقه‌اي RegCM به روش عامل تغيير پس‌پردازش آماري شد. مدل تركيبي يادشده براي مقياس‌كاهي برونداد مدل گردش كلي براي دو دوره آينده نزديك (2021-2049) و آينده دور (2099-2071) با استفاده از دو سناريوي RCP4.5 و RCP8.5 بكار گرفته شد. نتايج اين تحقيق در مورد دما براي دوره آينده نزديك حاكي از افزايش سالانه 2/4 درجه‌اي در سناريوي RCP4.5 و 5/5 درجه در سناريوي RCP8.5 مي باشد. در دوره آينده دور نتايج نشان دادند كه دماي سالانه 2/5 درجه در سناريوي RCP4.5 و 9/8 درجه در سناريوي RCP8.5 افزايش مي‌يابد. اگر در فرآيند مقياس‌كاهي تركيبي، سناريوي متوسط به عنوان ميانگين پيش‌نگري‌ها در نظر گرفته شود، در آنصورت تغييرات بارش شرق كشور در آينده نزديك بين 11- تا 15- درصد و در آينده دور بين 8- تا 149+ درصد نسبت به دوره ديدباني خواهد بود. عليرغم اينكه تعداد اندكي از سناريوها، افزايش بارش را براي منطقه پيش‌نگري كرده‌اند، اما به نظر مي‌رسد هر گونه اثرات افزايش بارش به دليل افزايش دماي پيش‌نگري شده در منطقه بلااثر شده و منطقه در آينده درگير تنش آبي خواهد شد كه نيازمند اتخاذ روش‌هاي سازگاري و كاهش پيامدهاي گرمايش جهاني در منطقه است.

This study aims to provide a perspective of the climate of the eastern provinces of Iran at the end of 21st century to be usd in longterm planning, adoption and mitigation of climate change. This study uses a combined dynamic-statistical approach for downscaling of CanESM global climate model using RegCM4.5 as a dynamic model and change factor as a statistical method over eastern provinces of Iran, including Khorasan Razavi, South and Sistan and Baluchestan. After configuration of the RegCM regional model, the output of the RegCM was statistically downscaled by change factor method over two period of near future (2021-2049) and the distant future (2071-2099) under two IPCC scenarios of RCP4.5 and RCP8.5. The results indicate an annual increase of 4.2oC and 5.5 oC under RCP4.5 and RCP8.5 scenario in near future period (2021-2049) and 8.9oC to 5.5 oC in far future period of 2071-2099, respectively. If in the combined combined dynamical-statistical ownscaling process, the average scenario is considered as the most probalble scenario, then the decrease in precipitation in the east of the country in the near future will be between -11 to -15 percent and in the distant future between -8 to + 149 percent compared to the observation period. Although a small number of scenarios have predicted an increase in precipitation for the region, but due to the relatively large increase in temperature, any effects of increased precipitation will be ineffective due to the prrojected temperature increase in the region and the region will be subject to water stress that requires adaptation sterategy and reducing the consequences of global warming in the region.