اصل آزادي قراردادي و محدوديت‌هاي آن در قراردادهاي بالادستي نفتي بر اساس مدل جامع تفسل (TEFCEL)

The Freedom of Contract Principle and Its Limitations in Upstream Oil Contracts Based on TEFCEL Model

اصل آزادي قراردادي از اصول بنيادين قراردادهاي بين‌المللي به ويژه در صنعت نفت و گاز است. گرچه قراردادهاي بالادستي نفتي نيز، از آزادي قراردادي تبعيت مي‌كند، اما به دليل ماهيت خاص اين قراردادها، اصول مزبور مشمول محدوديت‌هايي است، كه نيازمند به بررسي است. در اين مقاله تحليل موضوعات فوق با رويكردي علمي و عملي مورد توجه قرار مي‌گيرد، با اين رهيافت كه شرايط و مفاد قراردادها به گونه‌اي طراحي، مذاكره، منعقد و اجرا شود كه سرمايه‌گذاري‌هاي نفتي را تسهيل كند و موجبات توسعة ميادين نفت و گاز را بر اساس توازن قراردادي و اصل برد-برد در منافع قراردادي فيمابين دولت‌هاي ميزبان/ شركت‌هاي ملي نفت (NOCs) و شركت‌هاي بين‌المللي نفتي (IOCs) فراهم سازد.

The freedom of contract principle is one of the fundamental principles of international contracts, particularly in the oil and gas industry. Although upstream oil contracts follow the freedom of contract, the said principles include some limitations, because of the special nature of the contracts, which should be analysed. In this article analyses the above-mentioned issues by employing an academic and practical approach. Based on the strategy, the provisions of contracts shall be designed, concluded, and enforced in such a way that could facilitate oil investments. Besides, they should be able to pave the way for the development of oil and gas fields based on contractual balance and the principle of win-win with respect to the contractual interests between host states, national oil companies (NOCs), and international oil companies (IOCs).