شناسايي و اولويت بندي عوامل راهبردي توسعه گردشگري شهر سنقر

امروزه توسعه گردشگري شهري به عنوان يكي از مهمترين صنعت‌هايي به شمار مي آيد كه تأثير بسيار زيادي بر رشد و توسعه اقتصادي و فرهنگي دارد. شهرسنقر با وجود چشمه ها، آثار باستاني و معماري اسلامي داراي قابليت هاي مطلوبي در زمينه گردشگري است. اما به جهت نبود برنامه ريزي راهبردي وعدم به كارگيري صحيح از جاذبه هاي گردشگري، اين شهر براي گردشگران داخلي و خارجي شناخته شده نيست. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، كاربردي و به لحاظ ماهيت و روش تحقيق، توصيفي تحليلي است. گردآوري داده‌ها به صورت كتابخانه اي و ميداني انجام پذيرفته است. جامعه آماري پژوهش را كارشناسان و متخصصين تشكيل مي‌دادند كه حجم نمونه با استفاده از روش گلوله برفي 25 نفر برآورد گرديد. در اين پژوهش به منظور تحليل داده‌هاي پژوهش از تكنيك متاسوات استفاده شد. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد كه براساس قابليت‌ها و توانمندي‌هاي حاكم بر شهر سنقر ابعاد رقابتي به دو دسته گردشگري طبيعي و فرهنگي دسته بندي شد. نتايج حاصل از پياده سازي مدل متاسوات نشان داد كه از نظر وزن مزيت رقابتي هريك از شهرها نسبت به محدوده مورد مطالعه از نظر گردشگري طبيعي شهر كرمانشاه بزرگترين رقيب در منطقه براي شهر سنقر است و شهر جوانرود، هرسين، كنگاور و صحنه رقباي بعدي اين شهر به شمار مي روند. در بعد گردشگري فرهنگي نيز كرمانشاه و جوانرود، هرسين، صحنه و كنگاور با شهر سنقر در رقابت هستند. وجود جاذبه هاي طبيعي بكر و زيبا، وجود بازار، حمام ها و بافت هاي سنتي، آب و هواي معتدلو نيم خشك به ترتيب مهمترين منابع و قابليت شهر سنقر در جهت توسعه گردشگري مي باشند. همچنين اندازه حباب هاي نارنجي كه نشان دهنده درجه ضرورت عوامل و راهبردهاي يشنهادي هستند نشان مي دهد كه جذب و حمايت از سرمايه گذاران داخلي، به كارگيري و استفاده از نيروي توانمند، ايجاد بازارهاي رقابتي و ... ، احداث بزرگراه شهرستان سنقر مهمترين عوامل مي باشند.