مطالعه تطبيقي التزام به اعمال يك جانبه در نظام‌هاي حقوقي اصلي جهان

Comparative Study of Commitment to Unilateral Acts in Major Legal Systems Across the World

منابع حقوق، مفهومي است كه به واسطة آن مي‌توان قواعد الزام‌آور حقوقي را شناسايي كرد. اگر در حوزة حقوق بين‌الملل معاهدات، عرف و اصول كلي حقوق و در حقوق داخلي قانون و عرف را كنار بگذاريم، بقية آن چه كه به عنوان منابع حقوق معرفي مي‌شوند، محل اختلاف هستند. يكي از اين موارد اختلافي، اعمال يك جانبه است. اين دسته از اعمال تا مدت‌ها به دليل حكومت الگوي توافقي ايجاد حق و تكليف واجد آثار حقوقي نبود و به اين ترتيب قصد يكطرفي براي ايجاد تعهد مورد شناسايي قرار نمي‌گرفت. اما تطورات در نظام‌هاي حقوقي اصلي جهان نشان مي‌دهد كه با وجود تفاوت‌هاي قابل توجه، آثار حقوقي اين دسته از اعمال يك جانبه مورد شناسايي قرار گرفته است و به اين ترتيب مي‌توان از آن‌ها به عنوان منبع حقوق در نظام‌هاي مختلف حقوقي جهان ياد كرد.

Legal sources’ is a notion which provides the reader with the identification of legally binding rules. Save for treaties, customary international law, and general principles of international law in the context of international law, and law and custom in domestic law, the remaining items that are introduced as a resource of law are disputed. Unilateral act of States is one of the examples of those disputed cases. This kind of actions had no legal effect due to the ruling of the agreement-based pattern of creating right and obligation. Hence, no unilateral intention was being recognized to the effect of creating an obligation. However, developments in the major legal systems across the world indicate that the legal effects of such unilateral acts have been recognized despite their considerable differences. Accordingly, these acts can be called as a legal source in various legal systems all around the world.