فراواني عفونت سل نهفته در بيماران مبتلا به ديابت نوع دو مراجعه كننده به بيمارستان شهيد رحيمي شهر خرم آباد توسط تست پوستي توبركولين در سالهاي 1399-1397

Frequency of Latent Tuberculosis Infection in Patients with Type 2 Diabetes referred to Shahid Rahimi Hospital in Khorramabad City with Tuberculin Skin Test in 2018-2020

مقدمه: سل، عامل اصلي مرگ در اثر بيماريهاي عفوني در سراسر جهان است. ديابت، به عنوان عامل خطر مهمي براي سل مطرح شده است. تا به امروز مطالعات كمي ارتباط بين ديابت و سل را بررسي نموده اند. در اين مطالعه، فراواني سل نهفته در بيماران ديابتي مورد بررسي قرار گرفته است. روش بررسي: در اين مطالعه، تعداد 195 بيمار مبتلا به ديابت نوع دو جهت تشخيص عفونت سل نهفته با تست پوستي توبركولين مورد مطالعه به روش بررسي مقطعي (Cross Sectional Study) قرار گرفتند. افرادي كه علامتي از سل فعال داشتند از مطالعه خارج شدند و افرادي كه تست توبركولين مثبت داشتند، به وسيله گرافي قفسه سينه از نظر سل فعال بررسي شدند. براي موارد نيازمند مقايسه با استفاده از نرم افزار 16 SPSS version در مورد آناليز متغيرهاي كمي از t-test و براي متغيرهاي كيفي از Chi – square استفاده گرديد و سطح معني داري براي تمام نتايج برابر با 0/05 در نظر گرفته شد. نتايج: از مجموع 195 بيمار ديابتي، تعداد 115 بيمار جهت بررسي نتيجه تست توبركولين مراجعه نمودند. تعداد 43 نفر از 115 نفر ( 37/39 ) قطر أندوراسيون بيشتر يا مساوي 5 ميلي متر داشتند، 29 نفر ( 25/21 ٪) قطر اندوراسيون بيشتر يا مساوي 8 ميلي متر داشتند و 3 نفر (2161) قطر أندوراسيون بيشتر يا مساوي 10 ميلي متر داشتند كه تست توبركولين مثبت محسوب مي شود .(p>0/05) نتيجه گيري: : نتايج كاذب تست توبركولين مي تواند شيوع واقعي سل نهفته را پنهان كند. حساسيت تست توبركولين در بيماران مبتلا به نقص ايمني كاهش مي يابد و منجر به محدوديت در ارزيابي شيوع سل نهفته مي شود. اگرچه در اين مطالعه اطلاعات كافي جهت به دست آوردن ارتباط معني دار بين ديابت و سل نهفته در دسترس نبود، ولي مطالعات بيشتر جهت بررسي اين ارتباط كمك كننده خواهند بود.

Tuberculosis is the leading cause of death from infectious diseases worldwide. Diabetes has been suggested as an important risk factor for tuberculosis. To date, few studies have examined the association between diabetes and tuberculosis. In this study, the prevalence of latent tuberculosis in diabetic patients was investigated. Methods: In this study, 195 patients with type 2 diabetes were studied in a cross-sectional study to diagnose latent tuberculosis infection with a tuberculin skin test. Individuals with symptoms of active tuberculosis were excluded from the study, and individuals with a positive tuberculin test were evaluated for active tuberculosis by chest x-ray. For analyzing the data, SPSS software version 16 was run, a t-test was used to analyze quantitative variables, and for qualitative variables, Chi-square was applied. The significance level of 0.05 was considered for all the results. Results: Out of 195 diabetic patients, 115 patients were referred for tuberculin test results. 43 out of 115 patients (37.39%) had an induration diameter greater than or equal to 5 mm, 29 patients (25.21%) had an induration diameter greater than or equal to 8 mm, and 3 patients (2.61%) had an induration diameter greater than or equal to 10 mm (Positive tuberculin test) (p>0.05). Conclusion: False tuberculin skin test results can hide the true prevalence of latent tuberculosis infection. The sensitivity of the tuberculin test decreases in immunocompromised patients and leads to limitations in assessing the prevalence of latent tuberculosis infection. Although not enough information was available in this study to establish a significant association between diabetes and latent tuberculosis infection, further studies will help to investigate this association