عنوان مقاله :
شيوع سندرم پاهاي بي قرار در بيماران تحت همودياليز ايران: يك مطالعه مروري نظام مند و متاآناليز
عنوان به زبان ديگر :
Prevalence of Restless Legs Syndrome in Iranian Patients under Hemodialysis: A Systematic Review and Meta-Analysis Study
پديد آورندگان :
سربي، محمدحسين دانشگاه اروميه - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه آموزشي روان شناسي، آذربايجان غربي، ايران , بهاروند، بهاره دانشگاه اردكان - دانشكده علوم انساني - گروه آموزشي مشاوره و روان شناسي، يزد، ايران , دهقان نيري، فاطمه دانشگاه اردكان - دانشكده علوم انساني - گروه آموزشي مشاوره و روان شناسي، يزد، ايران , گل محمدي شوركي، محمدرضا دانشگاه اردكان - دانشكده علوم انساني - گروه آموزشي مشاوره و روان شناسي، يزد، ايران , جعفرزاده، ملينا دانشگاه اردكان - دانشكده علوم انساني - گروه آموزشي مشاوره و روان شناسي، يزد، ايران
كليدواژه :
سندرم پاهاي بي قرار , همودياليز , مطالعه سيستماتيك , متاآناليز , ايران
چكيده فارسي :
مقدمه: در مطالعات اخير، تناقضاتي درباره شيوع كلي سندرم پاهاي بي قرار در بيماران همودياليز ذكر شده است. بنابراين هدف اين مطالعه كمك به خاتمه ابهام در ميزان شيوع سندرم پاهاي بي قرار در بيماران همودياليز ايران به روش مروري نظام مند و متاآناليز است. روش بررسي: پژوهش حاضر بر اساس چك ليست PRISMA انجام شد. مستندات به دست آمده از بانكهاي اطلاعاتي فارسي و انگليسي زبان از جمله ,
Magiran, Sid, Medilib, Iranmedex, Irandoc, Civilica, ISC, Web of science, Pubmed, Scopus Springer و موتور جستجوگر Google Scholar با محدوديت زماني سال 2000 تا 2022 همراه بود. تمام مقالات مرور شده داراي معيار انتخاب، با چك ليست STROBE مورد ارزيابي كيفي قرار گرفته شدند. تجزيه و تحليل داده ها نيز با استفاده از مدل اثرات تصادفي به روش متاآناليز توسط نرم افزار 2-Comprehensive Meta analysis (CMA
) انجام شد. نتايج: در 13 مطالعه با 2431 نمونه ايراني، ميزان شيوع سندرم پاهاي بي قرار در بيماران همودياليز 49/6
درصد (فاصله اطمينان 95 درصد:
59/3 - 39/9 ) برآورد گرديد. شيوع اين اختلال در زنان ايراني
54/2 درصد (فاصله اطمينان 95 درصد:
66/3
- 41/7) و در مردان ايراني
43/5 درصد (فاصله اطمينان 95 درصد:
56/3 - 31/6
) بود. بيشترين و كمترين شيوع سندرم پاهاي بي قرار به ترتيب در شهر يزد (66/4 درصد) و تهران (35/3
درصد) بود. همچنين، تحليل فرارگرسيون نشان داد كه بين جنسيت، مناطق شهري، حجم نمونه و سن بيماران با شيوع سندرم پاهاي بي قرار ارتباط معناداري وجود دارد. نتيجه گيري: شيوع سندرم پاهاي بي قرار در بيماران همودياليز ايران بالا است كه اين موضوع توجه به تشخيص زودرس، پيشگيري و درمان اين اختلال را در بزرگسالان همودياليز را الزام ميدارد
چكيده لاتين :
Recent studies have contradictory reports of the overall prevalence of restless legs syndrome in hemodialysis patients. Therefore, the aim of this study was to help eliminate ambiguity about the prevalence of restless legs syndrome in Iranian hemodialysis patients by systematic review and meta-analysis study.
Methods: This study was performed based on PRISMA checklist. Documents were obtained from English and Persian databases such as Magiran, Sid, Medilib, Iranmedex, Irandoc, CIVILICA, ISC, Pubmed, Scopus, Springer, and Google Scholar Engine from 2000 to 2021. All reviewed articles with selection criteria were evaluated qualitatively with the STROBE checklist. Comprehensive Meta-analysis (CMA-2) software was used to analyze the data by meta-analysis random effects method.
Results: Prevalence of restless legs syndrome in the patients under hemodialysis was estimated to be 49.6% (95% CI: 39.9-59.3) in 13 studies with 2431 Iranian samples that 62.3% of whom were men. The prevalence of this disorder was 54.2% in Iranian women (95% CI: 41.7-66.3) and 43.5% in Iranian men (95% CI: 31.6-56.3). The most and least prevalence of restless legs syndrome in hemodialysis patients was respectively in Yazd (66.4%) and in Tehran (35.3%). In addition, regression analysis showed that there was a significant relationship between sex, urban areas, sample size and age of patients with restless legs syndrome.
Conclusion: The prevalence of restless legs syndrome is high in Iranian hemodialysis patients, which early diagnosis, prevention and treatment of this disorder in adults seems necessary.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد
