عنوان مقاله :
بررسي ميزان افسردگي در بيماران مبتلا به پاركينسون و ارتباط آن با متغيرهاي دموگرافيك و باليني بيماران مراجعه كننده به بيمارستان گلستان
عنوان به زبان ديگر :
Prevalence of Depression in Patients with Parkinson's Disease and its Relationship with Clinical and Demographic Variables at Ahvaz Golestan Hospital, Iran
پديد آورندگان :
نظري نسب، معصومه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني جندي شاپور اهواز - دانشكده پزشكي - گروه روانپزشكي , نگهبان، سعيده دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني جندي شاپور اهواز - دانشكده پزشكي - گروه روانپزشكي , منصورزاده نيكپور، مريم دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني جندي شاپور اهواز - دانشكده پزشكي , شليل احمدي، داود دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني جندي شاپور اهواز - دانشكده پزشكي - گروه نورولوژي
كليدواژه :
افسردگي , پاركينسون
چكيده فارسي :
مقدمه: شيوع افسردگي در بيماران پاركينسون به ميزان قابل توجهي بالاتر از اين ميزان در بيماران با وضعيت طبي عمومي غير از پاركينسون است با توجه به اهميت افسردگي و قابليت پيشگيري و درمان آن دربيماران مبتلا به پاركينسون و امكان بهبود كيفيت زندگي در اين بيماران و همچنين به علت انجام نشدن چنين مطالعهاي در شهرستان اهواز، اين مطالعه با هدف تعيين شيوع و عوامل مؤثر در افسردگي بيماران مبتلا به پاركينسون انجام شد.
روش كار: : اين مطالعه از نوع اپيدميولوژيك تحليلي توصيفي ومقطعي بود كه كليه بيماران مبتلا به بيماري پاركينسون را كه در طي نيمسال اول سال 1398 (فروردين ماه لغايت شهريورماه)، به بيمارستان گلستان شهر اهواز مراجعه نموده بودند، مورد بررسي قرار داد. و بيماران با استفاده از پرسشنامه افسردگي بك وپرسشنامه دموگرافيك مورد بررسي قرار گرفتند. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS22.اناليز شد
نتايج: از تعداد 36 بيمارمبتلا به بيماري پاركينسون، 4 نفر (11/1 %) بدون افسردگي، 9 نفر (25 %) داراي علايم مرزي، 8 نفر (22/2%) افسردگي خفيف، 10 نفر (27/8 %) افسردگي متوسط و 5 نفر (13/9 %) افسردگي شديد داشتند. بطوركلي ميانگين افسردگي برابر با 9/00±20/25 بود.افسردگي درافراد متاهل وجمعيت شهري وسن بالاي 61 سال شايعتر بود(p <0/05)
نتيجه گيري: بطوركلي ميانگين افسردگي در بيماران مبتلا به بيماري پاركينسون برابر با 20/25±9/00 و در محدوده افسردگي متوسط قرار داشت. افسردگي با جنسيت، توده بدني، سطح تحصيلات، ميزان درآمد، طول مدت بيماري و شغل ارتباطي نداشت ولي با تاهل، سن و محل سكونت ارتباط داشت.
چكيده لاتين :
Background and Objective: The prevalence of depression in
Parkinson's patients is significantly higher than in the general
population or patients with general medical status other than
Parkinson's. Considering the importance of depression and it’s
preventive and therapeutic potential in patients with Parkinson's
disease and the possibility of improving the quality of life in these
patients as well as the lack of such a study in Ahvaz, this study
aimed to investigate the prevalence and effective factors in
depression in patients with Parkinson's disease among Ahvazian
population.
Subjects and Methods: This study was a cross-sectional and
descriptive-analytic type which was performed on 36 patients
referred to the Parkinson's disease association of Ahvaz Golestan
Hospital from March to September, 2017. The patients’ data were
analyzed by demographic questionnaire and Beck depression
test. Finally, all statistical analyses were performed using SPSS
software version 22.
Results: Of 36 patients with Parkinson's disease, 4 (11.1%) had
no depression, 9 (25%) had borderline symptoms, 8 (22.2%) had
mild depression, 10 (27.8%) had moderate depression and 5
(13.9%) had severe depression. In general, mean depression
score was 20.25±9. Depression was higher in married people and
urban population and older than 61 y (P<0.05)
Conclusion: Overall mean depression in Parkinson's patients
was 20.25±9 which was in the range of moderate depression and
was not correlated with job, body mass, education level, income,
duration of illness and occupation but marital, age and living
location were related.
عنوان نشريه :
مجله علمي پزشكي جندي شاپور