مقايسه روند تحولي هوش شناختي، هوش هيجاني و هوش معنوي از نوجواني تا بزرگسالي

Investigating and comparing the development of cognitive intelligence، emotional intelligence and spiritual intelligence from adolescence to adulthood

هدف پژوهش حاضر شناخت سير تحولي هوش شناختي، هوش هيجاني و هوش معنوي و مقايسه چگونگي روند تحولي سه نوع هوش مذكور از نوجواني تا سالمندي بود. اين پژوهش يك پژوهشي تحولي از نوع مقطعي و از نظر روش توصيفي از نوع علّي- مقايسه‌اي است. شركت كنندگان در اين پژوهش 691 نفر از شهروندان ساكن شهر اراك با دامنه سني 14 تا 80 سال به روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب و به پرسشنامه هاي هوش معنوي سهرابي و ناصري، پرسشنامه هوش هيجاني برادبري-گريوز و نسخه بزرگسالان آزمون ماتريسهاي پيشرونده ريون پاسخ دادند. نتايج تحليل دادهها به روش تحليل واريانس دو راهه نشان داد كه بين گروههاي مختلف سني از نظر هوش معنوي تفاوت معناداري وجود داشت ولي در هوش شناختي و هيجاني اين تفاوت معنادار نبود. همچنين اثر تعاملي نوع هوش و گروه سني معنادار مشاهده شد. ميتوان نتيجه گرفت كه روند تحولي هوش شناختي، معنوي و هيجاني در گذر زمان از نوجواني تا سالمندي يكسان نيست و شايد در دورههاي پاياني زندگي با نقصان و زوال يكي از اين هوش ها بتوان شاهد افزايش ديگري جهت جبران كاستي ها براي حل مسايل زندگي بود.

This study aimed to investigate the evolution of cognitive intelligence, emotional intelligence, and spiritual intelligence and compare the development of the three types of intelligence from adolescence to old age. This research is cross-sectional developmental research design and descriptive method of a causal-comparative study. Participants in this study were 691 individuals living in Arak with an age range of 14-80 years were selected by random cluster sampling method, and answered Sohrabi and Naseri spiritual intelligence questionnaires, Bradbury-Graves Emotional Intelligence Questionnaire, and the adult version of the Raven’s Progressive Matrices Test. The results of data analysis by two-way analysis of variance showed a significant difference between different age groups in terms of spiritual intelligence, but this difference was not significant in cognitive and emotional intelligence. Also, the interaction effect of type of intelligence and age group was significant. It can be concluded that the developmental process of cognitive, spiritual, and emotional intelligence over time from adolescence to old age is not the same, and perhaps in the final stages of life with the loss and decline of one of these intelligences can be seen another increase to compensate for the deficiency to solve life problems.