بررسي و تحليل مباني تأويل‌گرايي در ميراث نقد ادبي پورنامداريان

Investigating and Analyzing the Principles of Interpretivism in the Heritage of Literary Criticism of Poornamdarian

در اين مقاله، آثار نقدي پورنامداريان با رويكرد هرمنوتيك فلسفي تحليل و بازخواني مي شود. مسئله اين است كه آيا فلسفه هرمنوتيكي در آثار نقدي نويسنده مورد نظر مبناي تفسير آثار ادبي قرار گرفته است و اگر چنين است، چه مفاهيم و موضوعات هرمنوتيكي مباني كار او را تشكيل مي دهد. فلسفه هرمنوتيكي با بسياري از موضوعات و مفاهيم خود در نقد ادبي نفوذ كرده است. به‌نظر مي رسد پورنامداريان نيز در آثار خود از بسياري از اين مفاهيم بهره برده و بسياري از جلوه ها و انديشه هاي برآمده از اين فلسفه مبناي كار وي در نقد و تحليل آثار ادبي قرار گرفته است. اما او در بهره گيري از اين مفاهيم، صرفاً خود را در محدوده منتقد مقلد قرار نداده است كه تحت تأثير يكي از رويكردهاي انديشگاني مرتبط با هرمنوتيك فلسفي قرار گرفته باشد؛ بلكه وي علاوه‌بر آگاهي از دانش جهاني نقد در زمينه هرمنوتيك (علم تأويل جديد)، با تكيه بر ميراث تأويل، مخاطب را با چشم انداز جديدي در زمينه نقد ادبي روشمند آشنا مي كند. عنوان ها و لايه هاي اين مقاله كه متأثر از اين مفاهيم است، عبارت‌اند از: تأويل، تكثر معنايي، رمز و تمثيل، اسطورهزدايي در متن هاي رمزي، ساخت شكني، گراماتولوژي، نظريه مرگ مؤلف، بينامتنيت، ابهام و بي معنايي (چندمعنايي)، التفات و چندمعنايي، ارتباط ساخت شكني و چندمعنايي با شعر تعليمي و حكمي، چندمعنايي و تعهد اجتماعي در شعر و ادب. وي در آثار نقدي خود گاه اين موضوعات را به‌طور مستقيم تحليل و بررسي كرده و گاهي نيز در مقام رويكردي مخصوص چنان در آثارش حلّ و هضم و جذب نموده كه آنها را چون گفتماني ازآنِ خود كرده است.

In this article, the critical works of Poornamdarian are analyzed and read with a philosophical hermeneutic approach. The question is whether hermeneutic philosophy has been the basis for the interpretation of literary works in this author's critical works. an‎d if so, what hermeneutic concepts and themes form the basis of his work? Hermeneutic philosophy has penetrated in literary criticism with many of its themes and concepts. It seems that Poornamdarian has also used many of these concepts in his works, and many of the manifestations and ideas derived from this philosophy have been the basis of his works in the critique and analysis of literary works. But in utilizing these concepts, however, he has not merely placed himself in the realm of an imitative critic who has been influenced by one of the thought approaches related to philosophical hermeneutics, but, in addition to, his knowledge of the universal knowledge of critique in the field of hermeneutics, relying on the legacy of interpretation, introduces the audience to a new perspective on methodical literary criticism. The titles and layers of this article that are influenced by these concepts are: interpretation, semantic pluralism, symbol and allegory, demythologization in symbolic texts, deconstruction, grammatology, author death theory, intertextuality, ambiguity and meaninglessness (ambiguity), apostrophe and multifaceted, deconstructive and multifaceted connection with didactic and theological poetry, multifaceted and social commitment in poetry and literature. In his critical works, he has sometimes directly analyzed and studied these issues, and sometimes, as a special approach, he has absorbed and digested these concepts in his works that it could be said that .zhe has appropriated them as a discourse.