كليدواژه :
منطق حقوق , تفكرحقوقي , عرف عملي , عناصر شناسي , معقودٌعليه , طرح و تنظيم , اصالت شك
چكيده فارسي :
بيگمان، نظريه هاي انديشمندان حقوقي، نقش بسزا و غيرقابل انكاري در تمامي نظام هاي حقوقي ايفا ميكند. چندان كه نميتوان نقش پنهان و با اهميت اين منبع حقوق را در رويه هاي قضايي و نيز تدوين قوانين ناديده انگاشت. باوجوداين، به نظرميرسد كه توجه به مباني فكري و منطق حاكم بر تفكرات يك نظريه پرداز حقوقي نيز اهميت كمتري از دانستن انديشههاي وي ندارد. چه، تأمل در اين مباني، خود مجال بيشتري براي ژرفكاوي بيشتر در نظريات و احياناً نقد آنها را فراهم ميسازد و نيز به جاي حفظ انديشه ها، فرصت انديشيدن و به ويژه امكان توليد نظريه را به محقق عطا ميكند.
استاد جعفري لنگرودي، فيلسوفي واقعگرا و عملگراست؛ نه خود را در حصار صورتگرايان و طرفداران منطق صوري محبوس ميسازد و نه عقلانيت محض، متافيزيكي يا ابزارگراي طبيعتگرايان نوين و پوزيتويست هاي افراطي فردگرا و دولتگرا را برميتابد و نه حتي به تمامي شيوة پيروان منطق خطابي را مي‌پذيرد و خود را در موهوماتي نظير اشراق دادرس و عدالت اسير ميكند. در مقابلِ او، دوگانگي جامعه شناسان حقوق و فيلسوفان حقوق رنگ باخته و جامعه با تمامي ابعاد محيطي، زماني و...، هستي‌اي براي كشف بايدهاي بالفعل و بالقوه موجود (آنچه هست و آنچه بايد باشد) است. او شيوه استدلالي خاص خود را دارد، مواد استدلال و نحوة صورت بندي مختص خود را دارد و با گرايشي كثرت گرايانه، در كنار روش استدلال قياسي، روشهاي تحليل علوم طبيعي (نظير استقرا و شهود تجربي و تجزيه عيني) را به كار ميبرد و ازاين طريق، با شيوه هاي سنتگرايان طرفدار منطق صوري كه حجيت اصيل را منحصراً از آن قياس ميپندارند، به مبارزه برميخيزد. در نگاه او چندان سخن از جدال و تمايز روش شناسي علمي علوم طبيعي با علوم هنجاري به چشم نميخورد بلكه او، شيوه علوم طبيعي در تجزيه دادههاي علمي را راه‌گشاتر ميداند، بي آنكه به خلط پاردايم علوم حقيقي و اعتباري دچار شود. استاد جعفري لنگرودي در روششناسي خود نيز كثرتگراست، گاه از روش تفسير تاريخي، پويا و تكاملي بهره ميبرد و گاه ديگر، از روش جامعه شناسانه و عملگرايانه (پراگماتيك) استفاده كرده و گاه سوم، از متدهاي فلسفي-تحليلي و تطبيقي بهره ميگيرد. با وجود اين، منطق استدلالي او از نظمي واحد تبعيت ميكند، نظمي كه مفاهيم، تكنيك ها و فنون را در ساختاري منسجم و دقيق به كار بسته و از مباني ارزش شناسانه، معرفت شناسانه، تبارشناسانه، انسان شناسانه و هستي شناسانة واحدي نشئت ميگيرد.
چكيده لاتين :
Undoubtedly, theories cited by legal scholars play a vital role in all legal systems. Accordingly, the crucial role of such legal references in judicial procedures and law enactment is not deniable. However, it seems that the intellectual foundations and logic of a legal theorist is as important as his/her thoughts and beliefs. Intellectual foundations of theorists are addressed to more accurate research into their theories and criticize them. In this case, researchers can think more and generate more theories instead of keeping existing thoughts.
As a realist and pragmatic professor, Jafari Langarudi does not limit himself to formal logic or pure rationality. He does not only rely on metaphysics or modern naturalists, and extremist individualist or state-oriented positivists. He also does not confirm all of the methods used by proponents of rhetorical logic in order not to be captivated by some delusions such as fair and justice reasoning. In contrast, there is not any duality in the opinions of legal sociologists and philosophers. Society exists with all of the environmental, time, and existence aspects to discover potential and actual musts (what exists and what must exist). Jafari Langarudi has its reasoning way with a pluralist tendency. He employs analysis methods for natural sciences (including inductive reasoning, empirical observation, and objective analysis) besides analogical reasoning. Accordingly, he is opposed to traditional methods in which, formal logic proponents consider the original authority separated from the comparison. In his opinion, there is not a considerable difference between the scientific methodology of natural sciences and normal sciences. He introduces natural sciences more useful in analyzing scientific data without mixing the paradigm of natural and credit sciences. Professor Jafari Langarudi is a pluralist who sometimes uses historical, dynamic, and evolutionary interpretation but sometimes employs sociological and pragmatic methods. He sometimes uses philosophical-analytical and comparative methods. Nevertheless, his reasoning logic follows a discipline that uses concepts, technics, and methods in an integrated and accurate framework based on certain foundations of axiology, epistemology, genealogy, anthropology, and ontology.
