بررسي تأثير قابليت اطمينان زمان سفر در مدل انتخاب گونه حملونقل بار ريلي و جاده اي

ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺑﻪ زﻣﺎن ﺳﻔﺮ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﻣﻬﻤﯽ در اﻧﺘﺨﺎب ﻃﺮﯾﻘﻪ رﯾﻠﯽ و ﺟﺎده اي ﺣﻤﻞ ﺑﺎر اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ در ﻣﻮرد آن در دﻧﯿﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎ دادهﻫﺎي ﺗﺮﺟﯿﺤﺎت ﺑﯿﺎنﺷﺪه ﺑﻮده اﺳﺖ و ﭘﮋوﻫﺸﯽ در ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﺑﺎر ﺑﺎ ﻣﺤﻮرﯾﺖ داده ﻫﺎي ﺗﺮﺟﯿﺤﺎت آﺷﮑﺎر ﺷﺪه ﮐﻪ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻃﻤﯿﻨﺎن را ﻧﯿﺰ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ در اﯾﺮان و ﺟﻬﺎن اﻧﺠﺎم ﻧﺸﺪه اﺳﺖ. ﭘﮋوﻫﺶ ﭘﯿﺶ رو در ﻧﻈﺮ دارد ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﻣﺆﺛﺮ در اﻧﺘﺨﺎب ﻃﺮﯾﻘﻪ ﺣﻤﻞ ﺑﺎر را ﮐﻪ از ﺑﺎرﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﺛﺒﺖﺷﺪه رﯾﻞ و ﺟﺎده، در ﮐﻨﺎر ﺳﺎﯾﺮ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﻣﺆﺛﺮ در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﯿﺮد. در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ، اﻧﺘﺨﺎب وﺳﯿﻠﻪ ﺑﯿﻦ رﯾﻞ و ﺟﺎده ﺑﺮاي 10 ﮔﺮوه ﮐﺎﻻ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﯽﺷﻮد. ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺷﺪه ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻗﺒﻠﯽ ﺑﻪﻋﻼوه ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪ اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮ اﺳﺎس اﻃﻼﻋﺎت زﻣﺎن ﺳﻔﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ و ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺳﻬﻢ رﯾﻞ ﺑﺮرﺳﯽﺷﺪه و ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﺑﺎ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ در ﻣﺪل ﻟﻮﺟﯿﺖ ﻫﻤﻔﺰون وزندار در ﮐﻨﺎر دﯾﮕﺮ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ زﻣﺎن ﺳﻔﺮ، ﻫﺰﯾﻨﻪ، اﻧﺒﻮه ﺑﻮدن و ﻧﻮع ﮐﺎﻻ آزﻣﻮده ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. در اﮐﺜﺮ ﮔﺮوهﻫﺎي ﮐﺎﻻ، ﻣﺘﻐﯿﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﺤﻤﻮﻟﻪﻫﺎي ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ رﺳﯿﺪه در ﺑﺎزه10 % ﮐﻤﺘﺮ و ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ زﻣﺎن ﺳﻔﺮ )90% ﺗﺎ 110% ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ زﻣﺎن ﺳﻔﺮ( ﻣﻌﻨﺎداري ﺑﯿﺸﺘﺮي داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﮔﺮوه ﮐﺎﻻﻫﺎي ﮐﺎﻧﺘﯿﻨﺮي و ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻃﻤﯿﻨﺎن داﺷﺘﻪ و ارﺳﺎل ﺑﻪﻣﻮﻗﻊ ﻣﺮﺳﻮﻻت، ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻧﻘﺶ ﻣﺆﺛﺮي در ﺟﺬب اﯾﻦ ﺑﺎرﻫﺎ از ﺟﺎده داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﮔﺮوه ﮐﺎﻻي ﻣﻌﺪﻧﯽ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﮐﻤﺘﺮي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻃﻤﯿﻨﺎن زﻣﺎن ﺳﻔﺮ دارد و در اﯾﻦ ﮔﺮوه ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎﯾﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻢﺗﺮي در اﻧﺘﺨﺎب وﺳﯿﻠﻪ دارﻧﺪ.