ﻗﺮص ﮐﺒﺮ: از ﺷﮑﻞ داروﯾﯽ ﺳﻨﺘﯽ ﺗﺎ ﻧﻮﯾﻦ

Capparis spinosa L. tablet: from traditional to modern dosage form

كبر از گياهان پرمصرف در طب ايراني در درمان بسياري از بيماريها مي باشد. جهت مصرف راحت تر گياه و پذيرش بهتر توسط بيماران و افزايش پايداري بايد گياه به شكل دارويي مناسب فرموله شود. هدف از اين تحقيق، فرمولاسيون قرص از ميوه كبر و كنترل كيفيت فرآورده بوده است. روش بررسي عصاره گيري ميوه با روش ماسراسيون و اتانول 80 درصد صورت گرفت. عصاره با خشك كن انجمادي خشك شد. هشت فرمولاسيون با الكتوز، آويسل، سيليكون دياكسيد و منيزيوم استيارات تهيه شدند و فرمولاسيون منتخب وارد آزمون هاي پايداري شد ولي به علت ناپايداري، از خشك كن پاششي، مالتودكسترين و سيليكون دياكسيد براي خشك كردن استفاده شد. هشت فرمولاسيون ديگر با الكتوز، آويسل، كراس كارملوز سديم، PVPK30 و منيزيوم استيارات تهيه شدند و بهترين فرمولاسيون انتخاب و كنترل كيفيت آن انجام شد. پايداري در شرايط تسريع شده و نيز دماي 30 درجه به مدت شش ماه بررسي شد. نتايج قرص هاي حاصله در شرايط پايداري تسريع شده ناپايدار ولي در 30 درجه پايدار بودند. قرص ها سبزآبي، داراي ابعاد 6/7 × 9/9 × 20/3 ميلي متر، وزن 10% ± 1115 ميلي گرم، سختي 1/52 ± 18/33 kp، زمان باز شدن 3/5 ± 15 دقيقه بودند. مقدار روتين 0/02 ± 0/58 ميلي گرم در هر قرص بوده و 3/61 ± 93/03 درصد از اين ماده بعد از يك ساعت از قرص آزاد مي شد. نتيجه گيري قرص حاصل از عصاره خشك شده با خشك كن پاششي، پس از آزمون هاي حيواني و كارآزمايي هاي باليني كانديد مناسبي براي توليد صنعتي بوده ولي انجام آزمون پايداري طولاني مدت در بسته بندي نهايي مناسب الزامي است.

Capparis spinosa is used in Persian medicine for treatment of various diseases. In order to easier use, better patient’s acceptance and more stability, preparing a suitable dosage form is necessary. Objective: The aim of the study was preparing tablet form from caper fruits and quality assessment of the product. Methods: The fruit extraction was performed using ethanol 80% and maceration technique and the extract was dried by freeze dryer. Eight formulations were made using lactose, avicel PH-102, SiO2 and magnesium stearate. The best formulation was failed during stability tests; therefore, the extract was dried by spray drying method along with maltodextrin and SiO2 as excipients. Eight formulations were prepared using lactose, avicel PH-102, croscarmellose sodium, PVP K30 and magnesium stearate and the best one was selected. Physicochemical and microbial assessments were performed on the selected formulation and stability tests were done in 40°C and 75% humidity as well as 30°C. Results: Caper tablets with freeze dried extract were deformed and their color changed but tablets with spray dried extract were stable in 30°C. They were oblong, green-blue, biconvex, scored tablets with 20.3×9.9×6.7 mm dimensions. Weight, hardness, disintegration time, rutin assay and dissolution were 1115 mg ± 10%, 18.33 ± 1.52 kp, 15±3.5 min, 0.58 ± 0.02 mg/tab and 93.03 ± 3.61 % in 60 min, respectively. Conclusion: Caper tablets are good candidate for production in industrial scale after in vivo and clinical studies. Moreover stability assessment of the tablets should be performed in suitable packaging in long term study.