تحليل رابطه احساس خودكارآمدي با فرسودگي تحصيلي دانشجويان دانشگاه رازي كرمانشاه

The Relationships Self-efficacy on Academic Burnout among Students in Razi University

مقدمه: در دهه­ هاي اخير، فرسودگي تحصيلي به عنوان يكي از چالش ­هاي اساسي تحصيلي شناخته شده است كه تاثيرات منفي بر عملكرد تحصيلي دارد. بنابراين مطالعه پيرامون فرسودگي تحصيلي از اهميت خاصي برخوردار است. لذا هدف از پژوهش حاضر، تحليل رابطه احساس خودكارآمدي با فرسودگي تحصيلي دانشجويان دانشگاه رازي كرمانشاه بود. روش ها: جامعه آماري در اين پژوهش توصيفي- همبستگي را كليه دانشجويان پرديس كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه رازي كرمانشاه تشكيل دادند. آزمودني ­هاي پژوهش شامل 267 نفر از دانشجويان بودند كه به روش نمونه­ گيري طبقه ­اي انتخاب شدند. به منظور جمع آوري داده ­ها از پرسشنامه احساس خودكارآمدي شرر و همكاران و پرسشنامه فرسودگي تحصيلي برسو و همكاران استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ­ها با استفاده از آمار توصيفي و آمار استنباطي (همبستگي پيرسون و رگرسيون) انجام شد. يافته­ ها: نتايج حاكي از آن است كه ميزان فرسودگي تحصيلي دانشجويان، بيشتر از حد متوسط است. همچنين ميانگين خودكارآمدي كل دانشجويان، بالاتر از حد متوسط بدست آمد. علاوه بر اين، نتايج نشان داد كه ارتباط منفي معناداري بين احساس خودكارآمدي و فرسودگي تحصيلي وجود دارد. همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه 30 درصد از فرسودگي تحصيلي به وسيله متغير احساس خودكارآمدي تبيين مي­ شود. به عبارتي دانشجويان با خودكارآمدي بالاتر، فرسودگي تحصيلي پايين ­تري را تجربه مي­كنند. نتيجه­ گيري: نتايج اين مطالعه مي­ تواند دستاوردهايي براي نظام آموزش عالي به همراه داشته باشد. بدين صورت كه برنامه­ هاي مديريتي مناسب به منظور جلوگيري از فرسودگي تحصيلي دانشجويان طراحي و اجرا شود.

Introduction: In recent decades, academic burnout has been recognized as one of the major academic challenges that have a negative impact on academic performance. Therefore, studying the topics related to academic burnout is very important. The purpose of this study was to investigate the relationship between self-efficacy and academic burnout. Methods: The statistical population in this descriptive-correlation study was students of Campus of Agriculture and Natural Resources in Razi University of Kermanshah. Respondents were 267 students who were selected by stratified sampling method. In order to collect data, self-efficacy questionnaire of Sherer et al. and academic burnout questionnaire of Bersu et al. were used. The data were analyzed using descriptive statistics and inferential statistics (Pearson correlation coefficient and regression analysis). Results: The results indicated that academic burnout among students is more than average. Also, student self-efficacy was higher than average. In addition, the results showed that there was a significant negative correlation between self-efficacy and academic burnout. Moreover, the results of regression analysis showed that 30% of academic burnout is explained by self-efficacy. In other words, students with higher self-efficacy experience lower academic burnout. Conclusion: The study findings’ could have implications for higher education system. In this case, management programs should be designed in order to prevent academic burnout among students.