عنوان مقاله :
رابطه ساختاري اختلال بدريختانگاري بدن با طرحوارههاي ناسازگار اوليه و بياعتبارسازي هيجاني ادراك شده: نقش ميانجي فراشناخت، تصوير بدن و تحمل پريشاني
عنوان به زبان ديگر :
The structure relationship of body dysmorphic disorder (BDD) with early maladaptive schema and perceived emotional invalidation: the mediating Role of metacognition, body image and distress tolerance
پديد آورندگان :
خوشيني، فاطمه دانشگاه خوارزمي - گروه روانشناسي باليني، تهران، ايران , اكبري، مهدي دانشگاه خوارزمي - گروه روانشناسي باليني، تهران، ايران , محمدخاني، شهرام دانشگاه خوارزمي - گروه روانشناسي باليني، تهران، ايران
كليدواژه :
اختلال بدريختانگاري بدن , طرح واره هاي ناسازگار اوليه , بي اعتبارسازي هيجاني ادراك شده , فراشناخت , تصوير بدن , تحمل پريشاني
چكيده فارسي :
مقدمه: اهميت روزافزون جذابيت ظاهري به نحوي كه گاهي پذيرش اجتماعي و موفقيتهاي بين فردي به ظاهر كامل و آرماني وابسته است، همچنين پايين آمدن كيفيت سلامت جسماني و روانشناختي ناشي از نگراني از شكل بدن و ترس از ظاهر جسماني سبب شد پژوهشي با هدف بررسي رابطه ساختاري اختلال بدريخت انگاري بدن با طرحواره هاي ناسازگار اوليه و بي اعتبارسازي هيجاني ادراك شده با تأكيد بر نقش ميانجي فراشناخت، تصوير بدن و تحمل پريشاني تدوين شود.
روش: پژوهش حاضر از نوع پژوهشهاي توصيفي- كاربردي است. جامعه آماري اين پژوهش را كليه دانشجويان شاغل به تحصيل در دانشگاه هاي كشور در تمامي مقاطع تحصيلي تشكيل ميدادند. از ميان آنها 297 نفر به عنوان نمونه پژوهش با استفاده از نمونه گيري هدفمند و از طريق وبسايت، البته بعد از تأييد رضايت آگاهانه در پژوهش شركت داده شدند و پرسشنامههاي مقياس اصلاحشده وسواسي-اجباري ييلبراون براي اختلال بدريخت انگاري بدن، فرم كوتاه پرسشنامه طرحواره هاي ناسازگار اوليه يانگ ، مقياس تحمل پريشاني، پرسشنامه بياعتبارسازي هيجاني ادراكشده، پرسشنامه ارزيابي فراشناخت بدشكلي بدن، پرسشنامه ترس از تصوير بدن ليتلتون را تكميل كردند. دادههاي پژوهش از روش مدليابي معادلات ساختاري و از طريق نرمافزارهاي SPSS-15 و LISREL-8.5 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
نتايج: نتايج مدليابي معادلات ساختاري پژوهش نشان داد كه مدل مفهومي پژوهش با داده هاي تجربي از برازش مطلوبي برخوردار بود. مدل حاضر قادر به تبيين 68 درصد از علائم اختلال بدريخت انگاري بدن است. نتايج آزمون بوتاسترپ نيز نشان داد كه متغير تصوير بدن مختل شده به عنوان متغير ميانجي در رابطه بين طرحوارههاي ناسازگار اوليه و بياعتبارسازي هيجاني ادراكشده با علائم اختلال بدريخت انگاري بدن نقش برجسته و مهمي را ايفا كردند، علاوه بر اين متغير تحمل پريشاني در رابطه با طرحواره هاي ناسازگار اوليه و اختلال بدريختانگاري بدن نقش ميانجي دارد، به طوري كه رابطه مستقيم طرحوارههاي ناسازگار اوليه و بياعتبارسازي هيجاني ادراكشده با اختلال بدريخت انگاري بدن با در نظر گرفتن نقش ميانجي متغيرهاي مذكور معنادار نبود.
بحث و نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش از نقش ميانجي كامل تحمل پريشاني و تصوير بدن مختلشده در ارتباط بين طرحواره هاي ناسازگار اوليه و بياعتبارسازي هيجاني ادراكشده با اختلال بدريخت انگاري بدن حمايت ميكند و ميتوان تلويحات باليني كاربردي براي مداخلات مبتني بر شواهد اختلال بدريخت انگاري داشته باشد
چكيده لاتين :
The growing importance of physical attractiveness has led to the fact that sometimes social acceptance and interpersonal success depend on perfect and ideal appearance. Also, the decline in the quality of physical and psychological health due to concerns about body shape and fear of physical appearance led to a to investigate the structural relationship between body dysmorphic disorder and early maladaptive schemas and perceived emotional invalidation with emphasis on the mediating role of metacognition, body image, and distress tolerance.
Method: The present research is descriptive-applied. The statistical population of this study consisted of all students studying in the country's universities at all levels of education. Among them, 297 people participated in the study as a sample using purposive sampling and through the website, of course, after informed consent. They completed the Yale-Brown Obsessive-Compulsive Scale for -BDD (Phillips et al., 1997), the Young Schema Questionnaire – Short Form (Welburn et al., 2002), the Distress Tolerance Scale (Simons and Gaher, 2005), the Perceived Invalidation of Emotion Scale (Zielinski,2016), the Body Dysmorphic Metacognitive Questionnaire (Rabiei et al.,2011), and the Body Image Concern Inventory (Littleton, Axsom, and Pury, 2005) were completed. The research data were analyzed by the structural equation modeling method and SPSS-15 and LISREL-8.5 software.
Results: The results of modeling the structural equations of the research showed that the conceptual model of the research had a good fit with the experimental data. The present model can explain 68% of the symptoms of body dysmorphic disorder. The results of the Bootstrap test also showed that the disturbed body image variable is a mediating variable in the relationship between early maladaptive schemas and perceived emotional discrediting with symptoms of body dysmorphic disorder. In addition, the distress tolerance variable has a mediating role concerning early maladaptive schemas and body deformity disorder, so the direct relationship between early maladaptive schemas and perceived emotional invalidation with body dysmorphic disorder was not significant considering the mediating role of these variables.
Discussion and Conclusion: The results of this study support the full mediating role of distress tolerance and deformity body image in the relationship between early maladaptive schemas and perceived emotional discrediting with body deformity disorder, and may have practical clinical implications for evidence-based interventions for deformity
عنوان نشريه :
روانشناسي باليني و شخصيت
