مقياس بي تفاوتي اخلاقي: پرسشنامه، روش اجرا و نمره گذاري( آزمون رواني دوره 17، شماره 68)

Moral Disengagement Scale: Questionnaire, Instruction and Scoring

ﻣﻘﯿﺎس ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ اﺧﻼﻗﯽ (ﺑﻨﺪورا، ﺑﺎرﺑﺎراﻧﻠﯽ، ﮐﺎﭘﺮارا و ﭘﺴﺘﻮرﻟﯽ، 1996) ﺑﺎ 32 ﻣﺎدّه ﺑﺮاي ارزﯾﺎﺑﯽ ﺳﺎزوﮐﺎرﻫﺎي ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ اﺧﻼﻗﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺳﺎزوﮐﺎرﻫﺎ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از: ﺗﻮﺟﯿﻪ اﺧﻼﻗﯽ1، ﺑﺮﭼﺴﺐزدن ﻣﺪﺑﺮاﻧﻪ2، ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺳﻮدﻣﻨﺪ3، ﺟﺎﺑﻪﺟﺎﯾﯽ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ4، ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ5، ﺑﯽاﻋﺘﻨﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎ ﯾﺎ ﺗﺤﺮﯾﻒ آنﻫﺎ6، ﻏﯿﺮاﻧﺴﺎﻧﯽ ﮐﺮدن7 و ﻧﺴﺒﺖدادن ﺳﺮزﻧﺶ8 (ﺧﺎن، ﻟﯿﺎﻧﮓ، آﻧﺠﻮم و ﺷﺎه، 2019؛ رﯾﻨﮓ و ﻫﻮرﺳﺖ، 2019). در ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﻨﺪورا و دﯾﮕﺮان (1996) ﺑﺮاي ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻋﺎﻣﻞﻫﺎي ﻣﻘﯿﺎس از ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻋﺎﻣﻠﯽ ﻣﺆﻟﻔﻪ اﺻﻠﯽ ﺑﺎ ﭼﺮﺧﺶ ﻣﺘﻌﺎﻣﺪ وارﯾﻤﺎﮐﺲ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ و ﻧﺘﺎﯾﺞ ﯾﮏ ﻋﺎﻣﻞ را ﻧﺸﺎن داد. در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ 124 ﮐﻮدك ﺳﺎل آﺧﺮ ﻣﺪرﺳﻪ اﺑﺘﺪاﯾﯽ و 657 داﻧﺶآﻣﻮز دﺑﯿﺮﺳﺘﺎﻧﯽ ) 438 ﭘﺴﺮ و 361 دﺧﺘﺮ( ﺑﺎ ﮔﺴﺘﺮه ﺳﻨﯽ 10ﺗﺎ 15 ﺳﺎل ﺑﺎ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺳﻨﯽ 11/8 ﺳﺎل ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻧﺪ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺒﻮدن ﺑﺮازش ﻫﯿﭻ ﯾﮏ از ﻣﺆﻟﻔﻪﻫﺎ، ﭘﺎﺳﺦﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻋﺎﻣﻞ ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ اﺧﻼﻗﯽ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺗﺒﯿﯿﻦ 16/2 درﺻﺪ از وارﯾﺎﻧﺲ را داﺷﺖ )ﺑﻨﺪورا و دﯾﮕﺮان، 1996(. ﺑﻨﺪورا و دﯾﮕﺮان )1996( رواﯾﯽ ﺻﻮري و ﻣﺤﺘﻮاﯾﯽ ﻣﻘﯿﺎس ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ اﺧﻼﻗﯽ را ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﺿﺮﯾﺐ اﻋﺘﺒﺎر ﮐﻞ آن را ﺑﻪ روش آﻟﻔﺎي ﮐﺮوﻧﺒﺎخ 0/82 ﮔﺰارش ﮐﺮدﻧﺪ. زﻟﯿﺪﻣﻦ (2014) ﻧﯿﺰ ﺿﺮﯾﺐ آﻟﻔﺎي ﮐﺮوﻧﺒﺎخ اﯾﻦ ﻣﻘﯿﺎس را 0/88 ﮔﺰارش ﮐﺮد. وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي روانﺳﻨﺠﯽ ﻓﺮم ﻓﺎرﺳﯽ اﯾﻦ ﻣﻘﯿﺎس در ﻧﻤﻮﻧﻪاي ﻣﺘﺸﮑﻞ از 617 ﻧﻔﺮ )324 ﭘﺴﺮ و 293 دﺧﺘﺮ( از داﻧﺶآﻣﻮزان اﺳﺘﺎن ﻟﺮﺳﺘﺎن ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪ )ﺳﻮري، ﮐﺪﯾﻮر، ﮐﺮاﻣﺘﯽ و ﺣﺴﻦآﺑﺎدي، 1398(. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻋﺎﻣﻠﯽ اﮐﺘﺸﺎﻓﯽ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻋﺎﻣﻠﯽ ﺗﺄﯾﯿﺪي اﯾﻦ ﻣﻘﯿﺎس از ﺑﺮازش ﻣﻄﻠﻮب ﯾﮏ ﻋﺎﻣﻞ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﮐﺮد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ در ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺸﺮﭘﻮر و ﻣﯿﺮي (1397)ﺿﺮﯾﺐ اﻋﺘﺒﺎر آﻟﻔﺎي ﮐﺮوﻧﺒﺎخ ﺑﺮاي ﮐﻞ ﻣﻘﯿﺎس 0/91 ﮔﺰارش ﺷﺪ.

No Abstract