مقايسه اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيكي و طرحواره درماني هيجاني، برشدت درد ادراك شده، و محدوديت عملكرد درد در مبتلايان به سردردهاي تنشي

Comparison between effectiveness of dialectical behavioral therapy and emotional schema therapy on pain severity and performance limitation in people who suffering of tension headache

اين مطالعه با هدف مقايسه اثربخشي دو روش طرحواره درماني هيجاني و رفتار درمانگري ديالكتيكي برشدت درد ادراك شده، و محدوديت عملكرد درد در مبتلايان به اختلال سردرد تنشي انجام گرفت. مواد و روش­ها: پژوهش حاضر، از نوع نيمه تجربي بود كه در قالب طرح پيش آزمون - پس آزمون- پيگيري دو ماهه انجام شد. بدين منظور از بين 68 بيمار ارجاعي از مراكز درد دانشگاه­هاي علوم پزشكي تبريز, تعداد30 بيمار كه داراي تشخيص روانپزشكي سر درد تنشي بوده­اند به صورت هدفمند انتخاب شده، و به شكل تصادفي ساده در دو گروه مداخله هريك با تعداد 15 نفر قرار گرفتند. براي جمع آوري داده­ها هردو گروه پرسشنامه هاي چندوجهي درد وست هيون- ييل1 (WHYMPI) را به عنوان پيش آزمون تكميل نموده و پس از اتمام 12 جلسه درمان طرحواره محور هيجاني، و 10 جلسه رفتاردرماني ديالكتيكي درهر دوگروه مداخله، مجددا پرسشنامه­هاي مذكور به عنوان پس ­آزمون، و پيگيري دو ماههاجرا گرديدند. درآزمون فرضيه­هاي تحقيق، روش تحليل آماري واريانس مكرر با استفاده از نرم افزار SPSS بر روي گروه هاي مداخله انجام شد. يافته ­ها: يافته ­هاي پژوهش نمايانگر اين موضوع بود كه بر اساس نتايج تحليل آماري واريانس مكرر، دو مداخلۀ رفتار درمانگري ديالكتيكي و طرحواره درماني هيجاني، در دوبخش پس آزمون و پيگيري دوماهه، بر درد در مبتلايان به سر دردهاي تنشي مؤثر بودند (p=0.001)، و بعلاوه، نتايج آزمون تعقيبي بونفروني بيانگر اين بود كه درمان طرحواره محور هيجاني، تأثير بيشتري نسبت به رفتاردرمانگري ديالكتيكي در كاهش درد در مبتلايان به سر دردهاي تنشي دارد (p=0.001). نتيجه گيري: نتايج از تأثير دو روش درماني طرحواره رماني هيجاني و رفتار درمانگري ديالكتيكي حمايت مي­كند و توجه به اين دو روش درماني براي افراد مبتلا به سر دردهاي تنشي از اهميت خاصي برخوردار است.

Background: The aim of the present study was to compare the effectiveness of dialectical behavioral therapy and emotional schema therapy on pain severity and performance limitation in people who suffering of tension headache. Methods: The present study was a quasi- experimental design that conducted in the form of pretest-posttest-2mounths follow up. In this study, 68 patients with chronic tension headache who were refered from pain specific clinic of imam reza hospital (tabriz medical university), and 30th of them with psychiatric recognition of tension headache were selected with purposive sampling method, they were randomly assigned to two experimental groups (15 students per group). The participantes in the two groups completed the Multidimentional Pain Inventury (West Haven- Yale, 1985) as the pretest, posttest, and 2 months follow-up. Twelve sessions of group emotional schema therapy, and Ten sessions of group Dalectical Behavioral therapy were held for the participants in the experimental groups. The collected data were analyzed using descriptive statistics (mean and standard deviation) and Repeated measures analysis. Results: Based on the results of repeated meajure analysis in posttest and follow- up, it was found that both emotional schema therapy, and dialectical behavior therapy were effective on pain severity and performance limitation in patients with chronic tension headache (p=0.001). In addition, Bonferroni post hoc test results showed that emotional schema therapy had a greater effect on pain severity and performance limitatation than dialectical behavior therapy among people who suffering of tension headache (p=0.001). Conclusion: training of this therapeutic approach is recommended as an effective interventional method in reducing pain severity and performance limitation in people who suffering of tension headache