الگوي ساختاري تاثير سبك زندگي ارتقا دهنده‌ي سلامتي و تحمل پريشاني بر پذيرش درد مزمن در بيماران مبتلا به دردهاي مزمن عضلاني-استخواني: نقش ميانجي درماندگي آموخته شده

Structural Model of the Effect of Health Promoting Lifestyle and Distress Tolerance on Chronic Pain Acceptance in Patients with Chronic Musculoskeletal pain: Study of the Mediating Role of Learned Helplessness

دردهاي مزمن عضلاني-استخواني از رايج ترين ناراحتي هاي جوامع انساني است كه بروز و بهبودي آن علاوه بر علل پزشكي از عوامل روانشناختي نيز بسيار تاثير پذير است. هدف پژوهش حاضر تدوين الگويي ساختاري از روابط بين سبك زندگي ارتقا دهنده­ي سلامتي، تحمل پريشاني و درماندگي آموخته شده با پذيرش درد مزمن در بيماران مبتلا به دردهاي مزمن عضلاني-استخواني بود. مواد و روش­ها: پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي و به شيوه الگوي معادلات ساختاري اجرا گرديد. بدين منظور از بين بيماران مبتلا به دردهاي مزمن عضلاني-اسكلتي شهر نجف آباد در تابستان 1399، 384 نفر طبق جدول مورگان به شيوه­ي نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و به ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه سبك زندگي ارتقا دهنده ي سلامتي (HPLQ)، تحمل پريشاني (TDQ)، پذيرش درد (CPAQ) و درماندگي آموخته شده (LHS) پاسخ دادند. براي تحليل داده ها از نرم افزارهاي SPSS و AMOS استفاده گرديد. يافته ها: مدل تحقيق داراي برازش مطلوبي بود و ساختار عاملي در نظر گرفته شده براي آن مطلوب بود. سبك زندگي ارتقا دهنده­ي سلامتي و تحمل پريشاني با يكديگر و با پذيرش درد ارتباط مثبت و قوي داشتند. درماندگي آموخته شده با پذيرش درد مزمن ارتباطي نسبي و منفي داشت. همچنين درماندگي آموخته شده با سبك زندگي ارتقا دهنده­ي سلامتي و تحمل پريشاني ارتباط قوي و منفي داشت. از نقش ميانجي­گري درماندگي آموخته شده نيز در ارتباط بين سبك زندگي ارتقا دهنده­ي سلامتي و تحمل پريشاني با پذيرش درد حمايت شد و ارتباط نسبي و منفي به دست آمد (05/0>P). نتيجه گيري: بهبود شاخص سبك زندگي ارتقا دهنده­ي سلامتي و تحمل پريشاني موجب بهبود پذيرش درد مي گردد. در اين ميان درماندگي آموخته شده يك ميانجي­گر مهم مي باشد و كاهش آن ارتباط مثبتي با بهبود شاخص تحمل پريشاني و سبك زندگي ارتقا دهنده سلامتي دارد.

Chronic musculoskeletal pain was one of the most common disorders in human societies. Incidence and improving of this disorders In addition to medical reasons, its also very influential from psychological factors. The aim of the present study was to evaluate the structural model of the relationship between health promoting lifestyles, Distress tolerance, Helplessness and Chronic Pain acceptance in patients with Chronic musculoskeletal pain. Materials and Methods: The present study was a descriptive correlational study using structural equation modeling. We used available sampling for selecting 384 patients with chronic musculoskeletal pain as the study population including patients with chronic musculoskeletal pain referred to Najafabad private clinics. Research Tools included health promoting lifestyle questionnaire (HPLQ, 1988), distress tolerance questionnaire (DTQ, 2005), chronic pain acceptance questionnaire (CPAQ, 2006) and learned helplessness questionnaire (LHS, 1988). The data was analyzed by SPSS, AMOS and with help of structural equation modeling. Findings: The model of research was fit and the considered factor structure was optimal. The results indicated the health promoting lifestyles and distress tolerance had significant direct relationship with chronic pain acceptance. Learned helplessness had relative reverse relationship with chronic pain acceptance and had significant reverse relationship with health promoting lifestyles and distress tolerance. Also the mediatory role of learned helplessness in the relationship between health promoting lifestyle and distress tolerance were supported and relative reverse correlations were obtained (p<0/05). Conclusion: Improving health promoting lifestyle and distress tolerance are involved in chronic pain acceptance In patients with chronic musculoskeletal pain. Learned helplessness was an important mediator, and associated with health promoting lifestyle and distress tolerance and it is important to pay attention to use therapy on the basis of these variables.