پيشگيري از پديده كولبري در سياست جنايي ايران

فاقد عنوان لاتين

زمينه و هدف: ساكنين مناطق مرزي در ايران همواره سختي‌هاي زيادي را متحمل مي‌شوند و به اين دليل كه در حيطه‌ي جغرافيايي حساسي زندگي مي­كنند، همواره دچار مشكلاتي از قبيل فقر، مشكلات فرهنگي و اقتصادي و امكاناتي مي‌باشند و لازم به ذكر است كه يكي از مهم­ترين مشكلاتشان، مسئله‌ي بيكاري مي‌باشد كه خود به نوبه خود مي‌تواند مولد فقر و ديگر مسائل اقتصادي باشد. لذا، ساكنين آن مناطق به‌ناچار مجبورند به شغل‌هايي از قبيل كولبري روي آورند تا از اين راه امرارمعاش نمايند؛ در واقع، كول‌بر اصطلاحي است كه توسط مردم محلي مناطق كردنشين، به افرادي گفته مي‌شود كه براي كسب درآمد زندگي خود، به حمل اجناسي، بين دو طرف خط مرزي مبادرت مي‌ورزند. روش: پژوهش حاضر به روش توصيفي و تحليلي انجام شده است. يافته‌ها و نتايج: كولبران بيشتر در استان‌هاي آذربايجان غربي، كردستان، كرمانشاه و ايلام مشغول به كار هستند. لازم به ذكر است كه كولبري به نوعي قاچاق محسوب مي­گردد كه از لحاظ آموزه ­هاي جرم‌شناسي نظري مبتني بر نظريه­هاي آنومي، فشار، تضاد و فنون خنثي‌سازي جهت ارتكاب آن است و از منظر آموزه ­هاي جرم‌شناسي پيشگيرانه و سياستگذاري جنايي تدابير خاصي از جمله ضرورت ايجاد عدالت در توسعه كسب‌وكار، توسعه كشاورزي و فعاليت­هاي باغداري، ايجاد منطقه آزاد و راهكارهاي دولتي در جهت توسعه مرزها، تشكيل تعاوني‌هاي مرزنشين و مديريت آن توسط ساكنين و صدور كارت بازرگاني الكترونيك را براي آن مي­توان سنجيد.

فاقد چكيده لاتين