اثربخشي برنامه مداخله رويكرد مثبت گرا بر مشكلات دروني سازي شده كودكان طلاق

The Effectiveness of a Positive Approach Intervention Program on the Internalized Problems of Divorced Children

طلاق يكي از پيچيده ­ترين پديده­ هاي اجتماعي است كه اركان خانواده را دچار تزلزل نموده و بيشترين اثرات مخرب آن متوجه كودكان خواهد بود. هدف از پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش مثبت ­نگري بر كاهش مشكلات رفتاري دروني سازي شده كودكان طلاق بود. طرح پژوهش، نيمه ­آزمايشي از نوع پيش ­آزمون- پس ­آزمون با گروه كنترل بود. 40 نفر از كودكان طلاق مقطع ابتدايي شهرستان عجب­شير به روش نمونه­ گيري در دسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 20 نفر) اختصاص يافتند. براي جمع ­آوري داده ­ها از پرسش­نامه سياهه رفتاري كودك (CBCL) استفاده شد. براي گروه آزمايشي 15 جلسه برنامه مداخله مثبت ­نگري ويژه كودكان طلاق طي 5 هفته متوالي برگزار شد و گروه كنترل مداخله ­اي دريافت نكرد. نتايج پژوهش نشان داد كه مشكلات رفتاري دروني سازي شده كودكان در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل به طور معني ­داري كاهش يافت. بنابراين مي ­توان گفت كه آموزش مثبت ­نگري، مشكلات دروني شده كودكان را كاهش داده و در اين زمينه به آن­ها كمك خواهد كرد. منطبق با يافته ­هاي پژوهش حاضر مي­ توان درمان مبتني بر رويكرد مثبت ­گرا را به عنوان يك روش درماني مؤثر در جهت كاهش مشكلات دروني سازي شده از جمله اضطراب، افسردگي و گوشه­ گيري در كودكان طلاق به كار گرفت.

Divorce is one of the most complex social phenomena that shakes the foundations of the family, and its most destructive effects will be on children. The objective of this study was to determine the effectiveness of Positive Psychology Training on reducing internalized behavioral problems of children from divorced families. The research design was a quasi-experimental pre-test-post-test with a control group. The sample consisted of 40 students who were selected by the available sampling method from elementary schools of Ajabshir city and then randomly assigned to two experimental (n=20) and control groups (n=20). Child Behavioral Checklist Questionnaire (CBCL) was used to collect data. For the experimental group, 15 sessions of a positivity intervention program were held for 5 consecutive weeks and the control group did not receive any intervention. The results indicated that internalizing behavioral problems of students participating in the Positive Psychology classroom significantly decreased compared to the control group. Therefore, it can be concluded that the Positive Psychology Training program will reduce and assist children in internalizing problems. Consistent with the findings of the present study, the therapy based on a positive approach can be used as an effective treatment to reduce internalized disorders such as anxiety, depression, and isolation in children from divorced families.