مقايسه اثربخشي درمان بازسازي شناختي معنايي و درمان خود دلگرم‌سازي بر بهزيستي روان‌شناختي در افراد مبتلا به روان‌تني پوستي

Comparison of The Effectiveness of Semantic Cognitive Reconstruction Therapy and Self-Encouragement Therapy on Psychological Well-Being in People with Psychosomatic Skin

مقدمه: پژوهش حاضر باهدف مقايسه اثربخشي درمان بازسازي شناختي معنايي و درمان خود دلگرم‌سازي بر بهزيستي روان‌شناختي در افراد مبتلا به روان‌تني پوستي در شهر تهران انجام شد. روش: روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري كليه مراجعه‌كنندگان مبتلا به روان‌تني پوستي كه در پائيز 1398 به بيمارستان بانك ملي شهر تهران مراجعه كرده بودند. براي انتخاب نمونه آماري، به روش هدفمند تعداد 45 نفر انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي و يك گروه كنترل (هر گروه شامل 15 نفر) گمارش شدند. گروه آزمايش بازسازي شناختي معنايي در 12 جلسه درمان بازسازي شناختي معنايي (سليمي، 1388) و گروه آزمايش خود دلگرم‌سازي در 10 جلسه درمان خود دلگرم‌سازي (شوناكر، 1980) شركت كردند. گروه كنترل تحت هيچ مداخله‌اي قرار نگرفت. ابزار مورد استفاده پرسشنامه استاندارد بهزيستي روان‌شناختي ريف (1989) بود. داده‌ها از طريق تحليل كوواريانس تك متغيره و با استفاده از نرم‌افزار 21SPSS مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج حاكي از آن بود كه درمان بازسازي شناختي معنايي و درمان خود دلگرم سازي بر بهزيستي روان‌شناختي در مرحله پس‌آزمون مؤثر بوده‌اند (0/05>p). يافته‌ها اثربخشي بيشتر خود دلگرم‌سازي را در بهبود بهزيستي روانشناختي را تأييد كردند. نتيجه‌گيري: به دنبال ابتلا به روان‌تني پوستي، افراد دچار كاهش در بهزيستي روان‌شناختي مي‌شوند و درمان‌هاي روان‌شناختي بازسازي شناختي معنايي و خود دلگرم‌سازي در افزايش بهزيستي روان‌شناختي افراد مبتلا به روان‌تني پوست سودمند هستند.

Objective: The present research was conducted by the aim of comparing the effectiveness of Semantic Cognitive Reconstruction Therapy and Self-Encouragement Therapy on Psychological Well-Being in people with psychosomatic skin. Method: The research method was quasi-experimental study with pretest-posttest design with control group. The statistical population included people with psychosomatic skin in fall 2019. 45 people were selected by purposive sampling method, they were assigned to two experimental groups and one control group by randomly (each group consisting of 15 people). Participated in group Semantic Cognitive Reconstruction Therapy (Salimi, 2011) in 12 sessions and Self-Encouragement Therapy (Shoenaker, 1980) in 10 sessions, and control group was not under any intervention. Data were collected based on the standard questionnaire of Psychological Well-Being (Riff, 1989) Data were analyzed using one-variable covariance analysis and SPSS21 software. Findings: Results indicated that the Semantic Cognitive Reconstruction and Self-Encouragement methods have been effective on improving Psychological Well-Being in the posttest stage (p < 0.05). Findings affirmed that the effectiveness of Self-Encouragement on improving Psychological Well-Being was greater. Conclusion: Following the development of psychosomatic skin, people experience decrease in Psychological Well-Being, and Semantic Cognitive Reconstruction Therapy and Self-Encouragement Therapy are effective in increasing Psychological Well-Being on patients with psychosomatic skin.