شناسايي عوامل اثرگذار بر توسعه كارآفريني با بازيافت پسماندهاي محصول برنج (مورد مطالعه: استان گيلان)

Identifying Factors Affecting Entrepreneurship Development with Recycling of Rice Crop Waste (Case Study: Guilan Province)

استان گيلان 238 هزار هكتار اراضي شاليزاري دارد كه به طور ميانگين از هر هكتار، 29/1 تن كلش در مرحله برداشت و 2/1 تن فل و سبوس در مرحله تبديل به عنوان پسماند باقي مي­ماند. بخشي از اين پسماندها با قيمت پايين به استان­ هاي ديگر ارسال مي ­گردد؛ بخشي ديگر بدون فرآوري براي خوراك دام استفاده مي­شود و بقيه در طبيعت رها شده و باعث آلودگي محيط زيست مي­شود در حالي كه مي­تواند فرصت خوبي براي توسعه كارآفريني و بهبود وضعيت مديريت پسماند برنج باشد. بدين­سان، هدف از اين مطالعه، شناسايي عوامل موثر بر توسعه كارآفريني با بازيافت پسماند برنج بوده است. جامعه آماري تحقيق 191 هزار نفر بهره بردار برنج مي باشند كه با استفاده از جدول مورگان 400 نفر به عنوان نمونه تعيين شده است. روش تحقيق توصيفي و كمي است. براي تعيين رواﯾﯽ از نظر خبرگان و كارشناسان مرتبط و براي سنجش پايايي از آلفاي كرونباخ (0.89=α) استفاده شد. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺤﻠﯿﻞ داده ﻫﺎ از ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻣﺴﯿﺮ و ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ اﺳﺘﻔﺎده گرديد. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد در بعد اقتصادي عامل توليد و ويژگي ­هاي محصول با ضريب بتا 1/0، در بعد اجتماعي عامل فرهنگي – اجتماعي با ضريب بتا 5/0، در بعد محيطي عامل حفاظت زيست محيطي با ضريب بتا 081/0 و در بعد نهادي عامل مديريت پسماند با ضريب بتا 026/0 بيشترين قدرت متغير وابسته پژوهش را در هر بعد تبيين نموده است. از اين رو، بعد اجتماعي- فرهنگي با ضريب بتا 5/0 از بقيه عوامل تاثيرگذارتر است كه با مواردي همچون ارتقاء سطح آموزش و ايجاد تشكل كارآفريني پسماند مي­ توان باعث افزايش درآمد، ايجاد اشتغال، حفظ محيط زيست شده و در ايجاد و تقويت كارآفريني پسماند برنج در منطقه تاثير گذاشت.

Gilan province has 238,000 hectares of paddy lands. an average of 1.29 tons’ straw remains per hectare in the harvest stage and 1.2 tons of husk, bran, etc. in the conversion stage as waste. Some of this waste is sent to other provinces at a low price. The other part is used for animal feed without processing and the rest is left in nature and pollutes the environment, while it can be a good opportunity to develop entrepreneurship and improve the situation of rice waste management. For optimal use from these wastes and improving the situation of rice waste management, it is necessary to identify the effective factors in the development of rice waste entrepreneurship. so the purpose of this study is to identify the factors affecting the development of entrepreneurship with rice waste recycling. The statistical population of the study is 191 thousand rice farmers who were selected as a sample using Morgan table. The research method is descriptive and quantitative. To determine the validity of the questionnaire, the opinion of experts was used and to measure reliability was used Cronbach's alpha (α = 0.89). Path analysis and correlation techniques were used to analyze the data. The results showed that the factors of production factor and product characteristics with a coefficient of 0.1 Socio-cultural variables with a coefficient of 0.5, environmental protection with a coefficient of 0.081 and waste management with a coefficient of 0.026 are the most important variables explaining the dependent variable. According to the research findings, by improving the level of education, creating a waste entrepreneurship organization, etc., it is possible to increase income, create employment, protect the environment, and create and strengthen rice waste entrepreneurship in the region.