نقش واسطه‌اي راهبردهاي مقابله‌اي در رابطه‌ي كنترل تلاش‌مند با سرزندگي تحصيلي و خودكارآمدي اجتماعي دانش‌آموزان پايه‌ي ششم ابتدايي

The Mediating Role of Coping Strategies in the Relationships between Effortful Control and Academic Buoyancy and Social Self-Efficacy in Sixth Graders

هدف اين پژوهش تعيين نقش پيش‌بيني‌كنندگي كنترل تلاش‌مند در سرزندگي تحصيلي و خودكارآمدي اجتماعي با واسطه‌گري ابعاد مقابله بود. در اين مطالعه‌ي توصيفي 388 نفر از دانش‌آموزان پايه‌ي ششم شهر يزد (206 پسر و 182 دختر) و مادران آن‌ها براي شركت در پژوهش و به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوري داده‌هاي پژوهش، دانش‌آموزان پرسش‌نامه‌ها‌ي سرزندگي تحصيلي، خودكارآمدي اجتماعي و پاسخ به استرس و مادران پرسش‌نامه‌ي رفتار كودك را تكميل نمودند. نتايج استفاده از مدل‌يابي معادلات ساختاري نشان داد كه كنترل تلاش‌مند، خودكارآمدي اجتماعي را مستقيم و همين‌طور با واسطه‌گري مقابله‌ي درگيرانه به صورت مثبت پيش‌بيني مي‌كند. علاوه ‌بر اين، كنترل تلاش‌مند، سرزندگي تحصيلي را نيز با واسطه‌گري مقابله‌ي درگيرانه به‌طور مثبت پيش‌بيني مي‌كند. مقابله‌ي غيردرگيرانه نقش واسطه‌اي ايفا نكرد، اما خود، پيش‌بيني‌كننده‌ي منفي هردو متغير وابسته يعني سرزندگي تحصيلي و خودكارآمدي اجتماعي بود. در مجموع، يافته‌ها نشان مي‌دهد كه با افزايش كنترل تلاش‌مند و ارتقاي توانمندي‌هاي دانش‌آموزان براي مواجهه با مسائل استرس‌آور، مي‌توان تا حدودي سرزندگي تحصيلي و خودكارآمدي اجتماعي آن‌ها را افزايش داد.

The aim of this descriptive study was to investigate the mediatibng role of coping strategies in the relationships between effortful control and academic buoyancy and social self-efficacy. In line with this objective, 388 sixth graders, i.e. 206 boys and 182 girls from Yazd, Iran, and their mothers took part in this study. Participants were selected by cluster sampling. Considering data collection, the students completed the Academic Buoyancy, the Self-Efficacy, and the Stress Response Questionnaires and their mothers filled out the Child Behavior Questionnaire. Structural equation modeling was then run for analyzing the obtained data. Based on the results, effortful control could positively predict social self-efficacy both directly and indirectly through the mediating role of engagement coping. In addition, effortful control could positively predict academic buoyancy through the mediating role of engagement coping. Disengagement coping, however, did not have a mediating role and was a negative predictor of both academic buoyancy and social self-efficacy. The overall results of this study showed that an increase in students' effortful control and ability to deal with stressful issues would be accompanied with an increase in their academic buoyancy and social self-efficacy.