بررسي عوامل ژنتيكي مرتبط با سندرم تخمدان پلي‌كيستيك

هدف: سندرم تخمدان پلي‌كيستيك (PCOS) يكي از رايج‌ترين اختلالات غدد درون‌ريز و عامل 75 درصد ناباروري ناشي از اختلالات تخمك‌گذاري در سنين باروري به‌شمار مي‌رود. زنان مبتلا به PCOS با اليگومنوره و عوارض ازدياد آندوژن‌ها مواجه هستند كه بر روي كيفيت زندگي و باروري آن‌ها به‌طور هم‌زمان اثرگذار است. اين سندرم سال‌هاست كه به يكي از بحث برانگيزترين مباحث در در رابطه با غدد درون‌ريز تبديل شده است. تحقيقات امروزه حاكي از آن است كه اين سندرم يك بيماري وراثتي است و ژن‌هايي در آن دخيل هستند كه به نسل بعد انتقال ميابند. نتيجه‌ي اين تحقيقات كه در سراسر جهان بر روي هزاران زن انجام شده است، نشان مي‌دهد كه بيان برخي از ژن‌ها تغيير يافته است. ژن‌هايي كه مورد بررسي قرار گرفته‌اند مسئول سنتز هورمون‌هاي استروئيدي و تنظيم عملكرد آن‌ها، تنظيم گنادوتروپين‌ها، سنتز و عملكرد انسولين هستند. اگرچه هنوز علت اساسي بيماري‌زايي PCOS مشخص نيست اما شواهد مبتني بر نقش عوامل ژنتيكي، سبك زندگي، تغذيه و آلودگي‌هاي محيطي در شكل‌گيري اين بيماري وجود دارد. از اين‌رو اميد است درمان اين سندرم ناهمگون با كمك پزشكي فرد‌محور بهبود يابد. مطالعات تكميلي بيش‌تري بايد انجام شود تا ارتباط بين عوامل مختلفي كه ممكن است داراي نقش فعال بيماري‌زايي در PCOS باشند را دريابند.