بازنمايي عناصر مرتبط با خواندن در ادبيات داستاني تاليفي در مقايسه با آثار ترجمه شده‌ سال‌هاي 95-1390

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين كيفيت حضور عناصر مرتبط با خواندن در ادبيات داستاني ايران در مقايسه با عناوين ترجمه شده، طي سال‌هاي 95-1390ه.ش به انجام رسيد.روش پژوهش: اين پژوهش از نوع كاربردي است و با روش تحليل محتوا انجام شده ‌است. جامعه‌ آماري شامل پرشمارگان‌ترين كتاب‌هايي است كه در حوزه‌ ادبيات و براي گروه سني بزرگسال به رشته‌ تحرير درآمده‌اند. نمونه‌گيري هدفمند بوده و پژوهشگر شخصاً به مطالعه و تحليل 35 عنوان كتاب پرداخته ‌است. كدها شامل عناصري است كه به نحوي در ارتباط با خواندن، مطالعه و مضامين مرتبط با كتابداري نظير كتابخانه و غيره هستند. روايي كدها توسط دو تن از اساتيد رشته‌ زبان و ادبيات فارسي و اساتيد رشته‌ علم اطلاعات و دانش‌شناسي مورد تأييد قرارگرفته‌ است. پايايي از طريق تعيين توافق ميان كدگذاران به دست آمد.يافته‌ها: تنوع شخصيت اصلي داستان‌ها در رمان‌هاي ترجمه شده قابل توجه اما در رمان‌هاي فارسي محدود است. با اين كه ميزان نمود عناصر مرتبط با خواندن در هر دو گروه آثار مورد مطالعه ضعيف است، اما نويسندگان آثار ترجمه‌شده توجه بيشتري براي كاربست اين مضامين در آثار خود داشته‌اند و تأثير آن‌ها بر روند حوادث داستان مشهود است.نتيجه‌گيري: تمركز بيشتر پژوهش‌هاي پيشين بر مطالعه كمي عناصر مرتبط با خواندن بود، اما در اين پژوهش كيفيت حضور عناصر مرتبط با خواندن مورد نظر است. با توجه به وضعيت موجود بازنمايي مفاهيم مرتبط با خواندن در آثار بررسي‌شده، نمي‌توان كاركرد تشويق به مطالعه را از پرشمارگان‌ترين كتاب‌هاي بازار نشر امروز به ويژه در گروه آثار تأليفي انتظار داشت.