نيازسنجي تدوين استانداردهاي حسابداري براي واحدهاي تجاري كوچك و متوسط (SMEs) از ديدگاه اعتباردهندگان و تهيه‌كنندگان اطلاعات مالي

در استاندارد حسابداري شماره يك ايران بيان‌شده كه هدف ارائه صورت‌هاي مالي، مقاصد عمومي است اما طبق استانداردهاي بين‌المللي گزارشگري مالي براي واحدهاي تجاري كوچك و متوسط و استانداردهاي حسابرسي ايران براي اين واحدهاي تجاري مقاصد عمومي مطرح نيست. هدف از اين تحقيق، بررسي نياز به تدوين استانداردهاي حسابداري براي واحدهاي تجاري كوچك و متوسط از ديدگاه اعتباردهندگان و تهيه‌كنندگان اطلاعات مالي در جامعه موردبررسي است. روش پژوهش جهت جمع‌آوري اطلاعات، مصاحبه و پرسشنامه بوده و نيازسنجي از طريق اندازه‌گيري شكاف بين استانداردهاي موجود و تدوين استانداردهاي جديد محاسبه‌شده است. جامعه آماري شامل 371 نفر در دو گروه اعتباردهندگان (141 نفر) و تهيه‌كنندگان اطلاعات مالي (230 نفر) در كلان‌شهر مشهد است. يافته‌هاي پژوهش طبق آزمون من وي تني كه سطح معني‌داري براي تفاوت دو گروه اعتباردهندگان و تهيه‌كنندگان اطلاعات مالي از پنج درصد كمتر است، حاكي از اين است كه با اطمينان 95 درصد مي‌توان گفت بين دو گروه اعتباردهندگان و تهيه‌كنندگان اطلاعات مالي ازنظر ميزان شكاف، تفاوت معني‌داري وجود دارد. نتيجه پژوهش حاكي از اين است كه در هر دو گروه اعتباردهندگان و تهيه‌كنندگان اطلاعات مالي، نياز به تدوين استانداردهاي حسابداري براي واحدهاي تجاري كوچك و متوسط وجود داشته و نياز در گروه اعتباردهندگان بيشتر از تهيه‌كنندگان اطلاعات مالي است. در مورد دانش‌افزايي پژوهش مي‌توان گفت كه نيازسنجي تدوين استانداردهاي حسابداري براي واحدهاي تجاري كوچك و متوسط باعث خواهد شد تا مسئولين تدوين استانداردهاي حسابداري بهتر بتوانند نيازهاي استفاده‌كنندگان اطلاعات مالي را شناسايي و به يك‌جهت گيري مشخص، انطباق استانداردها با نياز استفاده‌كنندگان و جلوگيري از چندباره كاري دست يابند.