تبيين پايداري صنعت دام‌پروري استان اصفهان

تعيين و اجراي برنامه‌هاي توسعه‌اي، به دليل ضعف و ناكارآمدي ارتباط سيستماتيك بين بخش‌هاي مختلف توليدات كشاورزي و دام‌پروري با ظرفيت منابع طبيعي (آب و مراتع)، صنايع فرآوري، نهادهاي مالي، توزيع نهاده و محصولات دامي در كشور، نيازمند تمركز و توجه ويژه براي شناسايي ظرفيت‌ها، پتانسيل‌ها و تعاملات اثرگذار بر صنعت دام‌پروري است. ارتباط سيستماتيك بين بخش‌هاي مختلف توليد و عرضه در ساير كشورها با بهره‌گيري از اتصال جريان‌هاي توليد، صادرات و پايانه‌هاي وارداتي با همكاري بخش‌هاي خصوصي قدرتمند برقرار شده است. در حال حاضر، در استان بالغ بر 5/6 ميليون واحد دامي وجود دارد و يكي از بزرگ‌ترين استان‌هاي توليدكنندۀ محصولات دام، طيور و آبزيان است؛ به‌طوري كه در زمينۀ مرغ گوشتي، مرغ تخم‌گذار و شترمرغ رتبۀ دوم، شير خام و ماهيان زينتي رتبۀ اول، عسل رتبۀ سوم و گوشت قرمز رتبۀ پنجم كشور را به خود اختصاص داده است. در همين راستا، تدوين برنامۀ توسعۀ پايدار صنعت دام‌پروري استان اصفهان به‌منظور شناسايي و بومي‌كردن ارتباطات سيستماتيك براي بهبود و ايجاد توسعۀ پايدار در صنعت دام‌پروري استان ضروري است.هدف: هدف كلي اين تحقيق، برنامه‌ريزي مناسب و علمي براي بهبود و توسعۀ توليدات دامي در راستاي افزايش بهره‌وري توليدات دامي و صنايع مرتبط همسو با استفادۀ بهينۀ از پتانسيل‌ها، قابليت‌ها و ظرفيت‌هاي موجود است.روش: اين پژوهش از نوع پيمايشي است و براي دستيابي به اهداف پژوهش متناسب با جامعۀ آماري طرح، پرسشنامه‌هايي طراحي شد. علاوه بر اين، براي كسب اطلاعات بيشتر، از روش‌هاي مصاحبۀ نيمه‌باز و مشاهده نيز استفاده شد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها و اطلاعات، از روش‌هاي مختلف تحليل آماري توصيفي و استنباطي و تحليل شبكۀ دست‌اندركاران به كمك نرم‌افزار SPSS/PC+  استفاده شد.نتايج: برنامه‌ريزي مناسب و علمي براي بهبود و توسعۀ توليدات دامي در راستاي افزايش بهره‌وري توليدات دام، طيور، ساير ماكيان و زنبورعسل براساس اسناد بالادستي موجود، سياست‌هاي كلان اقتصاد مقاومتي كشور و جامع‌نگري از الزامات برنامه‌هاي توسعۀ پايدار صنعت دام‌پروري استان‌هاست.