تاثيرعضويت در شبكه هاي اجتماعي و نشخوار ذهني در انعطاف پذيري شناختي دانشجويان

هدف: هدف: هدف اين پژوهش بررسي تاثير عضويت در شبكه هاي اجتماعي و نشخوار ذهني در انعطاف پذيري شناختي دانشجويان دختر حقوق دانشگاه آزاد قائمشهر بود. روش: روش پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بوده است. نمونه آماري در اين مطالعه، 70 نفر به صورت نمونه در دسترس از دانشجويان رشته حقوق دانشگاه آزاد واحد قائمشهر درسال تحصيلي 14001399بوده است . روش نمونه گيري در تحقيق حاضر تصادفي ساده بود. براي تعيين حجم نمونه در اين پژوهش، از جدول كرجسي مورگان استفاده شده است. ابزار گرد‌آوري داده‌ها، پرسشنامه بررسي اثرات عضويت در شبكه هاي اجتماعي، پرسشنامه انعطاف پذيري شناختي (تقي زاده و نيكخواه ) و پرسشنامه مقياس نشخوار ذهني (تقي زاده ) است. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزارهاي25 SPSS و (PLS) انجام شد. يافته‌ها: نتايج دلالت بر اين داشت كه شدت اثر عضويت در شبكه‌هاي اجتماعي (5/24 درصد) بيشتر از شدت اثر نشخوار ذهني (8/12 درصد) بوده است. هم چنين مي توان شدت اثر را براي هر سه خرده مقياس اين دو متغير مشاهده كرد. نتايج معادلات ساختاري جهت رد يا تاييد فرضيات نشان داده است، هر دو متغير عضويت در شبكه‌هاي اجتماعي(P =0/001 و beta;=0/526) و نشخوار ذهني(P =0/002 و ( beta;=0/379 بر انعطاف‌پذيري شناختي تاثير معنادار داشته‌اند، با توجه به مقدار ضريب مسير مي‌توان گفت عضويت در شبكه‌هاي اجتماعي داراي اثر مثبت و نشخوار ذهني داراي اثر منفي بوده است . نتيجه‌گيري: عضويت در شبكه هاي اجتماعي اثرات به مراتب بيشتر و مخرب تري نسبت به نشخوار ذهني در انعطاف پذيري شناختي دانشجويان داشته است و مي توان گفت كه هر دو متغير عضويت در شبكه هاي اجتماعي و نشخوار ذهني بر انعطاف پذيري شناختي تاثير داشته است.