ارزيابي شاخص توانايي كار ميان شاغلان ايراني: يك مرور نظام ‌مند

مقدمه و هدف: توانايي كار يكي از فاكتورهاي مهم در پيش‌بيني شرايط كاري، رفاه و وضعيت سلامتي كاركنان به شمار مي‌رود. شاخص توانايي كار از معتبرترين ابزارهاي ارزيابي توانايي كار در كاركنان است كه به‌طور گسترده استفاده مي‌شود. اين مطالعه با هدف مرور نمره شاخص توانايي كار در بين شاغلان ايراني انجام شد.روش كار: در اين مطالعه مقالات فارسي و انگليسي چاپ‌شده در سال‌هاي 2005 تا 2020 از طريق جست‌وجو در پايگاه‌هاي اطلاعاتيMagiran، SID، SCOPUS، Web of Science، Google Scholar و PubMed استخراج شدند. سپس شاخص توانايي كار و ارتباط آن با عوامل فردي و دموگرافيك شامل سن، سابقه كار، جنسيت و سطح تحصيلات بررسي شد. يافته‌ها: در مجموع 42 مقاله انتخاب شدند كه شاخص توانايي كار را به صورت ميانگين و انحراف معيار گزارش كرده بودند. بررسي مقالات نشان داد كل افراد مطالعه‌شده 11 هزار و 231 بودند و ميانگين شاخص توانايي كار 5/88 ± 38/35 محاسبه شد. همچنين در بين عوامل شغلي و دموگرافيك، بيشترين رابطه معناداري بين سن و سابقه كاري و شاخص توانايي كار گزارش شد.نتيجه‌گيري: بر اساس طبقه‌بندي توانايي كار، نمره توانايي كار در بين شاغلان در سطح خوب بود. هرچند در برخي از مشاغل نمره توانايي كار در سطح متوسط بود كه اقدامات كنترلي براي بهبود شرايط محيط كار ضروري است.