واكاوي مدل رفتار اطلاع‌يابي مشاركتي سلامت محور كاركنان باليني از طريق مداخله آموزشي

كاركنان واحدهاي باليني با مسائل اطلاعاتي مهم و مشتركي مواجه هستند كه رفع آن‌ها نيازمند وجود اطلاعات دقيق، معتبر و قابل اعتمادي است كه در كوتاه‌ترين زمان قابل دستيابي و استفاده باشد. هدف از اين مطالعه، بررسي تأثير مؤلفه‌هاي آموزش و آگاهي بر رفتار اطلاع‌يابي مشاركتي كاركنان باليني »دانشگاه علوم پزشكي قزوين » بود. اين پژوهش مطالعه‌اي نيمه‌آزمايشي مبتني بر طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون است. جامعه آماري اين پژوهش را 40 نفر از كاركنان حوزه درماني شاغل در بيمارستان‌هاي »دانشگاه علوم پزشكي قزوين » تشكيل مي‌دهند. گردآوري داده‌ها از طريق پرسشنامه انجام شد. مداخله آموزشي بر افزايش ميزان آگاهي مشاركتي افراد و همچنين، مشاركت آن‌ها در فرايند جست‌وجوي اطلاعات تأثير قابل توجهي داشت (P 0.05). ارزيابي مدل معادلات ساختاري رفتار اطلاع‌يابي مشاركتي با شاخص 0/058=RMSEA با سطح معناداري كوچك‌تر از 0/50نشان داد كه مدل از برازندگي مناسبي برخوردار است. از بررسي مدل اطلاع‌يابي مشاركتي كاركنان باليني مي‌توان دريافت كه با افزايش آگاهي گروهي در زمينه مشاركت، ميزان تعامل و همكاري گروهي افزايش يافته و بازنمون آن در افزايش ارتباطات گروهي و تقسيم وظايف به‌خوبي نمايان است. به‌اشتراك‌گذاري اطلاعات به‌عنوان فعاليتي كه حاصل همكاري افراد است، مشاركت‌كنندگان را به خلق دانش جمعي، حفظ آگاهي مشاركتي همكاران و ايجاد درك مشترك قادر مي‌سازد و مي‌تواند شامل انتقال نيازهاي اطلاعاتي و نتايج بازيابي‌شده، پردازش بيشتر اطلاعات، و يا انتقال دانش در مخازن دانشي گروه باشد.