طراحي مدل شايستگي فرهنگي دانش آموختگان علوم پزشكي: يك مطالعه كيفي

مقدمه: به نظر مي رسد در سه دهه گذشته جهت توسعه و تكميل مداوم بسياري از مدل‌ها و ابزارهاي شايستگي فرهنگي به نفع حرفه‌هاي مراقبتي، كار منسجم و جامعي براي احصاي شايستگي‌هاي فرهنگي دانش‌آموختگان علوم پزشكي و شناسايي مؤلفه‌هاي آن، در ايران صورت نگرفته است، از اين ‌رو هدف اصلي پژوهش حاضر تدوين مدل به‌منظور احصاي شايستگي‌هاي فرهنگي لازم در بين دانش‌آموختگان علوم پزشكي است. مواد و روش كار: در اين مطالعه كيفي ابتدا با روش كتابخانه‌اي به‌مرور مقالات و اسناد بين‌المللي پرداخته شد. در گام دوم مصاحبه هاي نيمه ساختاريافته با ۱۵ نفر از مطلعان كليدي حوزه شايستگي فرهنگي دانش آموختگان علوم پزشكي انجام شد و در گام سوم نتايج حاصله در جلسه گروه كانوني با حضور ۵ نفر از متخصصان مورد بحث و بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: با استفاده از تحليل نتايج مصاحبه‌ها و نيز با الهام از پيشينه پژوهش، و جمع‌بندي نهايي كه در جلسه كانوني اساتيد ارائه گرديد مدل اوليه با مولفه محوري انگيزه متعالي و ۳مولفه اصلي آگاهي، دانش، و مهارت فرهنگي مورد تاييد قرار گرفت. در نهايت مدلي ماتريسي در ۳ سطح عمودي فردي (انساني)، دانشگاهي(فارغ‌التحصيل دانشگاهي) و حرفه پزشكي (درك چند فرهنگي براي فارغ‌التحصيل دانشگاهي) و ۳ سطح افقي حوزه عاطفي (انگيزه متعالي)، حوزه شناختي (آگاهي و دانش فرهنگي) و حوزه رفتاري (مهارت فرهنگي) طراحي گرديد. نتيجه‌گيري: با بررسي و تاييد روايي و پايايي مدل طراحي شده ميتوان از آن براي ارزيابي شايستگي‌هاي فرهنگي دانش آموختگان رشته‌هاي مختلف علوم پزشكي در دانشگاه‌هاي ايران ( ضمن اصلاح برنامه آموزشي در دانشگاه‌ها) استفاده كرد.