ارائه مدل تأثير متغيرهاي اقتصادي بر بهره‌وري كل در ايران

بهره‌وري يعني به حداكثر رساندن استفاده از منابع، نيروي انساني، تسهيلات و غيره به طريق علمي، كاهش هزينه‌هاي توليد، گسترش بازارها، افزايش اشتغال و كوشش براي افزايش دستمزدهاي واقعي و بهبود استانداردهاي زندگي، همان‌گونه كه به نفع كارگران، مديريت و جامعه باشد. به دليل محدوديت منابع و نامحدود بودن نيازهاي بشر، در كنار افزايش جمعيت و رقابت شديد در اقتصاد جهاني، بهبود بهره‌وري نه يك انتخاب بلكه يك ضرورت اجتناب‌ناپذير است. هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير متغيرهاي اقتصادي با تأكيد تسهيلات بانكي اسلامي بر شاخص كلي بهره‌وري در ايران طي دوره زماني 1378 تا 1396، با استفاده از روش خود بازگشت با وقفه‌هاي توزيعي (ARDL) است. يافته‌هاي تحقيق حاكي از تأثير مثبت و معني‌دار مانده تسهيلات قرض‌الحسنه، مانده تسهيلات قراردادهاي مبادله‌اي و مانده تسهيلات مشاركتي به‌عنوان مؤلفه‌هاي تسهيلات بانكي اسلامي، بر شاخص كلي بهره‌وري است. براين‌اساس، تسهيلات بانكي اسلامي هم در كوتاه‌مدت و هم در بلندمدت بر شاخص كلي بهره‌وري در ايران تأثير مثبت دارد. در كوتاه‌مدت و بلندمدت توليد ناخالص داخلي واقعي (رشد اقتصادي) بر شاخص كلي بهره‌وري تأثير مثبت داشته است. اثر تورم و نرخ ارز رسمي بر شاخص كلي بهره‌وري در كوتاه‌مدت بعد از يك سال و در بلندمدت منفي و ازنظر آماري معني‌دار برآورد گرديده‌است.