اثر روش و تاريخ كاشت بر عملكرد، كارايي مصرف آب و خصوصيات ريخت‌شناسي دو رقم ذرت دانه اي

چكيده:اهداف: مطالعه با هدف بررسي اثر روش كشت نشايي و هيدروپرايمينگ بذر در تاريخ‌هاي مختلف كاشت بر عملكرد، كارايي مصرف آب و خصوصيات ريخت‌شناسي ارقام ذرت دانه‌اي در كشت دوم انجام شد.مواد و روش‌ها: آزمايش به‌صورت اسپليت‌پلات فاكتوريل بر پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي در مزرعه پژوهشي مؤسسه تحقيقات اصلاح و تهيه نهال و بذر كرج طي سال زراعي 1396 اجرا گرديد. فاكتور اصلي تاريخ‌هاي كاشت (10 و 20 تير و 1 مرداد) و فاكتورهاي فرعي روش‌هاي كاشت (مستقيم، هيدروپرايم‎ و نشاكاري) و ارقام ذرت (هيبريد سينگل‌كراس 260 و 704) بودند.يافته‌ها: عملكرد دانه، ماده خشك، شاخص سطح برگ و وزن خشك برگ با تأخير در كشت از 20 تير به 1 مرداد به‌طور معني‌داري به‌ترتيب به ميزان 3/58، 0/26، 6/8 و 2/10 درصد كاهش يافتند. از طرفي روش كشت نشائي به‌طور معني‌داري صفات مذكور را نسبت به روش هيدروپرايمينگ و مستقيم بذر افزايش داد. در برهمكنش دوگانه تاريخ كشت و رقم حداكثر عملكرد دانه و ماده خشك به‌ترتيب 2/9193 و 0/19767 كيلوگرم در هكتار از رقم 704 در تاريخ 10 تير و بيشترين كارايي مصرف آب براي توليد دانه و ماده خشك به‌ترتيب 49/1 و 34/3 كيلوگرم بر مترمكعب از رقم 704 در تاريخ 20 تير حاصل شد.نتايج: به‌منظور دستيابي به حداكثر عملكرد دانه، ماده خشك و كارايي مصرف آب در منطقه كرج با آب‌وهواي نيمه‌خشك، كشت نشايي رقم 704 در تاريخ 10 تيرماه و در صورت كشت تأخيري در اوايل مردادماه كشت نشايي رقم 260 قابل‌توصيه خواهد بود.