برهمكنش همزيستي ميكوريزا و مديريت علف هرز بر محتواي كلروفيل و عملكرد كنگر فرنگي

اهداف: اين پژوهش به منظور مطالعه اثر تلقيح ميكوريزا و كاربرد مالچ‌هاي زنده و غيرزنده بر افزايش عملكرد، اجزاي عملكرد و محتواي كلروفيل كنگر فرنگي انجام شد.مواد و روش‌ها: آزمايش در سال‌هاي زراعي 1396-1395 و 1397-1396 در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه زنجان اجرا شد. آزمايش به صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار انجام شد. تلقيح با ميكوريزا گونه Rhizophagus irregularis (تلقيح ميكوريزايي و عدم تلقيح ميكوريزايي) در كرت‌هاي اصلي و انواع مالچ‌هاي زنده (شبدر برسيم و خلر) و غير زنده (مالچ پلاستيكي دو رنگ (مشكينقره اي)، كاه و كلش گندم)، وجين كامل علفهاي هرز، وجين يك مرحله‌اي و بدون وجين در كرت‌هاي فرعي قرار گرفتند. يافته ها: بيشترين ميزان وزن تر (336.01 تن در هكتار) و وزن خشك (34.21 تن در هكتار) در تيمار مالچ پلاستيكي تحت شرايط تلقيح با ميكوريزا ثبت شد. تلقيح با ميكوريزا به ترتيب باعث افزايش 2.1، 9.1، 6.6 و 5.2 درصدي در ارتفاع، شاخص سطح برگ، كلروفيل a و كلروفيل كل شد. بيشترين ميزان ارتفاع گياه (167 سانتي‌متر)، شاخص سطح برگ (122.18)، تعداد برگ در بوته (43) و محتواي كلروفيل a، b و كل ( به ترتيب 0.697، 0.388 و 1.085 ميلي گرم در هر گرم وزن تر) در تيمار مالچ پلاستيكي مشاهده شد. نتيجه گيري كلي: به طور كلي ميتوان تلقيح با ميكوريزا و كاربرد مالچ‌هاي زنده و غيرزنده را به عنوان راهكاري جهت افزايش عملكرد كنگرفرنگي پيشنهاد نمود.