اثر روش هاي غير شيميايي در تلفيق با مقادير كاهش يافته علفكش تريفلورالين بر علف‌هاي هرز و عملكرد شويد Anethum graveolens L.) )

اهداف: تحقيق حاضر به منظور بررسي اثر مقادير مختلف علفكش تريفلورالين در تلفيق با مديريت غيرشيميايي شامل مالچ زنده، مالچ كلش و و جين دستي بر علف هاي هرز، صفات رشدي و عملكرد گياه دارويي شويد اجرا شد. مواد و روش‌ها: آزمايش در مزرعه تحقيقاتي جهاد كشاورزي شهرستان خداآفرين در سال 1398 به صورت فاكتوريل بر پايه طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا مي شود. فاكتور اول شامل كاربرد مقادير مختلف علفكش تريفلورالين در چهار سطح و فاكتور دوم سطوح مختلف مديريت هاي غير شيميايي علف‌هاي هرز و تيمار شاهد (بدون كنترل غيرشيميايي) بود. يافته‌ها: نتايج نشان داد زيست توده علف‌هاي هرز تحت تاثير تيمارهاي مديريت غيرشيميايي قرار گرفت. كاربرد علفكش به همراه تيمار وجين دستي و مالچ كلشي تاثير بيشتري در كنترل علف‌هاي هرز پهن برگ و باريك برگ مزرعه در مقايسه با كاربرد مالچ هاي زنده داشت. اثر تيمار وجين دستي در كاهش زيست توده علف هاي هرز بيشتر از تيمار مالچ كلش گندم بود. بيشترين عملكرد دانه شويد (9840 كيلوگرم در هكتار) در تيمار كاربرد دز توصيه شده تريفلورالين + مالچ كلش گندم حاصل شد. نتيجه‌گيري: در تيمارهاي مالچ زنده، تفاوت عملكرد دانه شويد در دزهاي 50 و 75 % دز توصيه شده علفكش معني‌دار نبود. به طور كلي كاربرد مالچ كلشي و و جين دستي عملكرد دانه بيشتري در مقايسه با مالچ زنده شنبليله و گاودانه داشتند و مي‌توانند به توليد كنندگان توصيه شوند.