نقد پست مدرنيستي رمان «پستي» نوشته محمدرضا كاتب

"Postmodernist critique of the novel "Pasti" by "Mohammad Reza Kateb

در سال‌هاي اخير استفاده از شگردها و مؤلفه‌هاي داستان‌هاي پسامدرن يكي از چالش‌هاي مهم داستان‌نويسان ايراني بوده است. در پژوهش حاضر رمان «پستي» اثر «محمدرضا كاتب» به روش توصيفي-تحليلي از منظر پست مدرنيسم بررسي‌شده‌است و مي‌خواهد به اين پرسش‌ها پاسخ دهد كه پست مدرنيسم در رمان «پستي» چگونه و با استفاده از چه مؤلفه‌هايي نمود يافته است؟ آيا مي‌شود اين رمان را يك رمان پسامدرن به شمار آورد؟ نتايج حاصل از بررسي نشان مي‌دهد كه بي‌طرحي و بي‌قصگي، عدم انسجام و ترتيب روايي، عدم قطعيت، شخصيت‌پردازي، تعدد روايت، جريان سيال ذهن، سيال بودن زمان و مكان، تناقض، پايان نداشتن داستان و آميختگي سبك نگارش از شگردهاي روايي پسامدرنيستي رمان «پستي» است. با توجه به ويژگي‌هاي پسامدرن بازتاب يافته در رمان پستي، مي‌توان آن را پسامدرن قلمداد كرد.

In recent years, the use of techniques and components of postmodern fiction has been one of the most important challenges for Iranian storytellers. In the present study, the novel "Postal" by "Mohammad Reza Kateb" has been studied descriptively-analytically from the perspective of postmodernism. The narratives of the novel are the biographies of the characters in different forms and times. The contradiction throughout the novel stems in part from this point. Irregularity, incoherence and order of narrative, uncertainty, characterization, multiplicity of narrative, fluid flow of mind, fluidity of time and place, contradiction, endless story and fusion of writing style are some of the postmodernist components of the novel. Is postal. Given the postmodern features reflected in the postal novel, it can be considered postmodern.